Here we GO

Een nieuwe dag in nu een leeg huis. Hier en daar heeft een kat zich op een kussen of tas genesteld en de kachel staat lekker te soezen op een temperatuur van 21 graden. De kinderen zijn weer naar school, de oudste en manlief zijn druk op de werkvloer, tijd om in alle rust eens met mijn Note te gaan vogelen. Als eerste maar eens bekijken welke reacties ik heb mogen ontvangen via Facebook en Twitter. Ik lees mijn mailberichten door en schenk mezelf nog maar eens een kop thee in, wat een genot! Vervolgens kom ik bij alle apps en begin die maar eens uit te vinden. Samsung Go is de eerste die ik open klik. Zoals te zien op de afbeelding links kan je met het rad draaien naar de gewenste app. Krantje lezen maar doen, erg handig! Ik besluit er een screenshot van te maken, schijnt met de S pen niet al te moeilijk te zijn. Zo gezegd zo gemaakt, maar waar vind ik de screenshot dan terug? Na wat zoeken heb ik hem gevonden en mik er een tweet uit met foto. Tot op heden ben ik nog geen minpunten tegen gekomen, alle apps in handbereik en snel internet. De batterij gaat lang mee, gisteren heb ik hem voor het eerst leeg gekregen. Daar heb ik dan ook flink mijn best voor moeten doen. Van 's morgens tot 's avonds laat spelletjes gepeeld, foto's en filmpjes gemaakt en bewerkt, mezelf vastgeplakt op twitter, om de nodige berichtjes te hebben geliked op facebook. Een week geleden deed ik weinig tot niets met mijn mobiel omdat het trage ding mij steeds in de steek liet. Zelfs een telefoon gesprek opnemen was soms zo dramatisch dat ik hem het liefst tegen de muur wilde gooien.

Na een week testen ben ik meer dan tevreden over de Samsung Galaxy Note 2. Nog één week testen, ik zou nog graag willen weten hoe ik een presentatie kan geven met de Note2, suggesties zijn meer dan welkom. Het is nu of ik een Koreaans boek in handen heb terwijl ik de taal niet lees. Als iemand mij op weg kan helpen (wat vast wel gaat gebeuren als #becreativenl testers mijn blogje hebben gelezen) dan kan ik weer verder met ontdekken van dit toestel. Ik ga me maar eens druk maken voor wie ik die presentatie ga houden...

Tot de volgende wonder

Griezelig stil...

Vandaag toch maar bloggen vanaf mijn lappie, met mijn autistische neigingen wil ik toch wel zelf de lay-out kunnen invullen zoals jullie die van mij gewent zijn. Gisteren ging het Bona gezinnetje een dagje richting de Flevopolder, alwaar wij een gezellig dagje in Walibi hebben rond gelopen. Toen mijn oudste moppie vroeg of ik mee ging naar Fright Night kon ik niet weigeren. Nog blijer waren de koppies van de tweeling, ja nu kon ik niet terug en eigenlijk wilde ik dat niet. Mooie dag om mijn Samsung Galaxy Note 2 te testen op film en foto capaciteiten. Laat ik dit zeggen, de vruchtjes hebben alle achtbanen getest en mamsie haar Note2, wat een beeld! Velen vinden de Note2 groot en dat is hij ook. Maar om nou te zeggen dat hij TE groot is, ik heb er geen moeite mee. Sterker nog, ik kan zonder bril een bericht tikken zonder al teveel fouten. De enkele fouten die ik maak zijn te versloffen. Bij mijn oude mobiel moest je een cursus inktvip hebben gevolgd wilde je mijn berichten kunnen lezen, dramatisch! Nee, mij hoor je niet klagen over de comfortabele grootte van de Note2. De foto's die je maakt zijn haarscherp bij daglicht. Bij nacht is hij met flits geweldig, al moet je geen tegenlicht hebben. Ik moet zegen dat er bij toeval een mooi plaatje uit voort komt, dat is eigenlijk te verwaarlozen. Dan de film capaciteiten, overweldigend beeld, scherp en zelfs het geluid goed. Zijn er onder mijn bloglezers fanatieke achtbaan gangers? Als ik zeg El Condor, dan gaan jullie gillen van genot, ik niet kan ik jullie melden. Met geen ME peloton krijg je mij erin! Al heb je nog zo'n leuk bekkie, kan je een grasmaaier verkopen aan een flatbewoner tien hoog en bied je mij je jaarsalaris... twijfelgevalletje, dan nog ga ik er niet in. Zoonlief ging wel met Dex, als zijn coupe nog maar in model zit na de rit. Natuurlijk heb ik dit gefilmd en wat een scherp beeld. Ik heb de film bewerkt met een app en daar is hij wat minder van kwaliteit geworden. Heeft ook te maken met het thema; Halloween leek mij wel gepast. Je kunt het filmpje zonder enige bewerking HIER bekijken. Helaas kon ik niet de hele dag op internet, door de drukte was er na één uur geen tot weinig bereik, dus weinig #becreativenl vanuit Walibi. 

Buiten dat ik de hele dag met mijn mobiel in mijn handen heb gelopen, hebben we ook enorm genoten van de dag. We waren er al vroeg, om half elf zaten we bovenin het reuzenrad. Nou ben ik een bange poeperd als het om hoogte gaat, ik word al misselijk als ik op een krant sta. Bij ronde twee zei de dame bij de knoppen dat ze ons bovenin wel even stil kon zetten om een foto te maken... SLIK! Pfeuw, de foto in één keer gelukt en nu naar beneden met dat rad! De kids zijn lekker de achtbanen in gegaan en mamsie werd al misselijk in de sombrero's. Het zonnetje scheen dus opperde Sabina dat we de Pyrahna wel in konden gaan. Als we nat zouden worden konden we drogen in de zon. Lekkere vooruitzichten, loop je daar met een zeiknatte reet. 'Nou ik mag hopen dat jij de enige bent die met een bevroren hol door het park mag wandelen!' waren mijn woorden. En zo geschiedde, ik natte ogen en Sabina een natte kont. Om Sanne een goede dag te gunnen hadden we een rolstoel geregeld, prima voor degene die moe was en voor de tassen proviand. Omkomen van de honger zouden we niet en genoeg pakjes drinken om de zooi weg te spoelen. Tot een uur of één konden we overal in zonder al te lang te moeten wachten, daar hadden we goed aan gedaan. Om kwart over vijf zijn we richting het eerste spookhuis gegaan, fight nights kom maar op! Daar ging de deur van de Villa open, we wisten niet wat we ervan moesten verwachten. Staan we daar in de rij, gaat het eerste groepje richting het huis, hoor ik achter de schermen een kettingzaag aan gaan. Die werd binnen een nanoseconde overstemd door een gegil! Rennende bontkragen op Uggs wisten niet waar ze het zoeken moesten, de handtasjes vlogen nog net niet door de lucht. Komt scary Arie om de hoek, heel die rij in de wave, dan kom je toch niet meer bij. Enfin, wij mogen richting het huis, rolstoel geparkeerd en daar gaan we dan. Loopt er achter mij een stoere bink in gezelschap van drie angstige meiden. 'Blijf maar bij mij hoor, ik ben niet bang!' zegt de stoere held. Ik hoor dit aan en draai me om en zeg 'BOE!' Hij hing bijna in het plafond, dat noemt zich een stoere begeleider? Ik loop dat huis in, Dex, Sytse (met Meneer Banaan), Sabina en Sanne lopen voor mij en ik hoor alleen maar gillen. Uit onverwachte hoeken en gaten schiet er van alles voor je langs, geweldig! Tot het moment dat Sanne met het haar vast zit aan een gordijntje. Ze roept haar zus en die probeert haar mee te trekken naar een volgende kamer. 'Sab ik zit vast!' roept ze, al heeft Sab dit niet gehoord met al dat gegil. Ik zie haar vast zitten en probeer het haakje uit het haar te wurmen, gelukkig kwam daar onze redding, een zaklamp scheen ons bij en we konden weer verder. We lopen verder en ik schiet alleen maar in de lach, mijn oren fluiten nog van dat gegil. Overal kwamen die engerts uit hoeken en gaten schieten en van de schrik ga ik lachen. Sytse en Dex gilde steeds, 'pas op, wij hebben een banaan' wat op zich al hilarisch was. Op naar Eddy's Funhouse, waar begint de rij? Hier... o nee, hier dan? Dat wordt wachten geblazen en wij werden vermaakt door vele enge figuren die met scheppen, kettingzagen en ander spul ons de stuipen om het lijf wilde jagen, wat bij velen een gegil teweeg bracht. Eénmaal binnen bij Eddy's Funhouse was de rij nog lang, heel lang. Worden we aangesproken door een beveiliger die ons vertelde dat we met de rolstoel niet het huis in konden. Ja leuk, maar Sanne gaat dit niet trekken dus mochten we via de VIP ingang het huis in. Deze was echt geweldig, veel onverwachte momenten en spectaculaire grappen. De acteurs waren prachtig geschminkt in een prachtige omgeving, ik heb echt genoten. Om half tien zijn we richting huis gegaan, geen file op het parkeer terrein en geen file richting huis. Om half twaalf lag ik heerlijk onder de wol en ik ben heerlijk in slaap gevallen. Of ik nachtmerries heb gehad? Geen idee, mamsie was te moe om te dromen...

Tot een volgende wonder  

Compilatie Walibi Fright Nights 2012 #becreativenl

HUH? Ehm...

Daar gaan we dan, mijn eerste blog vanaf de #note2.  Op zich moet dat niet veel uit maken, waren het niet dat ik dit toch moet proberen. Aangezien lappie het niet doet moet ik wel, al is het net of ik voor het eerst een blog schrijf. Vandaag heb ik weinig tijd gehad, als eigen baas van een gezin moet je nou eenmaal prioriteiten stelken. De leerlingen op school hebben me in een te rap tempo even wijzer gemaakt.  Helaas ging het zo snel dat ik thuis maar verder gegaan ben. Ik moet zeggen dat ik leuke apps heb bemachtigd waar ik de komende tijd maar eens in duik. Het vervormen van koppies, foto omzetten in tekening en zo meer. Al met al is het weer eeb #becreativenl dagje geweest met de #note2,  nu nog zien hoe ik erachter kom hoe ik screenshots kan plaatsen... heb er vast overheen gekeken.

Tot de volgende wonder

Leuke speledingetjes

Vandaag weer nieuwe dingetjes ontdekt met de Samsung Galaxy Notell en echt, ik word steeds enthousiaster! Ik ben heel benieuwd wat ik met de S pen allemaal kan uitvogelen, het begin is er. Zo ben ik erachter gekomen dat je een screenshot kan maken, door met de S pen op het beeld te staan en dan de pen indrukken aan de zijkant van de pen. Ja leuk, maar waar kan ik die dan terug vinden. Je gaat naar mijn bestanden en daar staat hij onder pictures, hoe handig is dit! Nog leuker om een persoonlijke verjaardagskaart te maken voor Caroline en Mariëlla. Dan nog iets leuks, als ik de pen eruit haal dan plopt er een notitievlak naar boven waar je snelle berichtjes neer kan zetten, ook als je aan de telefoon bent. Hoe vaak komt het niet voor dat je tijdens een gesprek iets moet noteren en in het hele huis is geen pen te vinden, om over een stukje papier maar te zwijgen. Geen probleem meer voor mij, I LOVE IT! Uiteraard is dit nog maar een fractie van wat je allemaal met de pen kan doen, genoeg uitdagingen de komende tijd.

Dan nog de spelletjes die iedereen om je heen speelt, ik kon daar nooit aan deelnemen omdat Nokia geen android toestel is. Het is me nu wel duidelijk dat de meeste vrienden al aardig overweg kunnen met Ruzzel en Songpop, ik bak er nog niet zoveel van. Ook deze vaardigheid moet ik nog even onder de knie krijgen, dus be prepared lieve vrienden, i am hooked on the note 2! 

Tot de volgende wonder

Be creative

Zoals jullie weten mag ik de komende twee weken gaan stoeien met de nieuwe Samsung Galaxy Note 2, dat gaat een hele uitdaging worden. Als trouwe nokia aanhanger ben ik overgestapt naar een Samsung toestel en dat met dank aan de tegekke facebook actie, alwaar ze mensen zochten om het toestel te testen. Niet om er een geweldige review over te schrijven, ik mag mijn bevindingen met jullie delen. Vanaf vandaag zal ik beginnen met de eerste indruk. Als 'doener' negeer ik de beschrijving, jawel ik stap er blindelings in. Het begon al goed, na het uitpakken was het even puzzelen hoe ik de batterij en kaartjes erin moest krijgen. Gelukkig was daar zoonlief die dit voor me gedaan heeft en ik kon aan de gang. Zie je het voor je, 4 hongerige kindertjes en manlief die zich afvroegen of ik nog wist hoe het gasfornuis werkte. Jullie snappen natuurlijk dat ik even geen trek had in een culinair hoogstandje dus werd er een maaltijd op tafel gezet die in delen kwam. Eerst de groenten, toen de gebakken aardappelen en het vlees was daarna gaar, mijn welgemeende excuus aan het gezin en voor het begrip. Snel heb ik mijn google account erop gezet en ik kon aan de gang. 

Als eerste moesten er wat apps op komen, zonder mail en facebook overleef ik het niet. Toen tweetdeck en wonder boven wonder ging dit rap en zeer gemakkelijk. Mijn eerste foto staat hier als afbeelding en die is gelijk op facebook en twitter verschenen, yesss ook dat is gelukt. Natuurlijk heb ik weer dingen fout gedaan, toen ik mijn agenda bekeek schrok ik me gek! Staan daar alle verjaardagen, evenementen etc. die ook op mijn facebook staan. Ja ho eens even, dat lees ik wel op facebook en dat moet niet in mijn agenda! Na even zoeken kon je dit uit zetten en begin ik te zoeken naar mijn agenda items... snert die staan nog op mijn oude mobiel, die moet ik nog even overzetten. Dan de S pen, als ik hem eruit haal plopt er gelijk een notitescherm op, das handig! Maar nu komt het, wil ik gaan bellen zie ik me toch een contacten erin staan, die ken ik niet allemaal en zie dat ik weer alles van facebook ertussen heb staan. Hoe ik dat moet uitschakelen is nog een puzzel maar daar kom ik vast wel uit. 

Dan nog iets over het formaat, hij is vrij groot maar ligt toch lekker in de hand. Misschien komt het dat ik grote handen heb, ik vind het niet storend. Hij is echt heel ligt en past gewoon in mijn broekzak. Dan nog een leuke app Zedge, hier kan je free ringtones vandaan halen. Zelfs Youtube kan ik nu met gemak kijken. Als ik even terug ga naar het tijdperk van de Nokia dan is dat een wereld van verschil. De note 2 is razend snel, ik kan met recht zeggen dat mijn eerste indruk echt verbluffend is en dan ken ik nog niet 1% van wat hij allemaal nog meer kan! Dat worden twee hele #becreativenl weken kan ik je zeggen. Ik durf te wedden dat ik meer tijd nodig heb om hem helemaal te kennen, dat komt helemaal voor elkaar!

Tot de volgende wonder

In de testfase

Zie ik van de week een facebook berichtje in mijn timeline voorbij komen; Gezocht 2 Samsung Mob!lers! Nieuwsgierig als ik ben druk ik op de link en vul in wat er gevraagd wordt. Nog even verzenden en wie weet heb ik eens geluk. Vanavond kwam ik thuis en begon mijn mailbox door te spitten. Normaal kan ik deze snel bijwerken op mijn mobiel al is dat al even geleden dat ik het voor elkaar heb gekregen. Elke dag heb ik wel een andere frustrerende actie van mijn huidige mobiel dus opschonen gebeurd via mijn laptop... als ik daar de kans toe krijg. Mijn oog valt op een mailtje en ik open hem. Aandachtig lees ik het verhaal en ik ga nogmaals lezen. Dit kan toch niet waar zijn, ben ik echt uitgekozen als test mob!ler van een Samsung Galaxy Note ll??? Of ik voor 21 oktober a.s. wil reageren. In wilde paniek zoek ik de beantwoord knop, weigert mijn muis weer eens dienst! Zul je altijd zien dat er van alles mis gaat, al zou ik wel heel graag deze te gekke Note willen testen! 

Ik hoor jullie denken; Syl je hebt je laten tillen, je bent erin gestonken, het is allemaal een grote grap! Natuurlijk ben je sceptisch als dit je wordt aangeboden, al ben en blijf ik een positief mens die een glas altijd half vol ziet. Nee, ik blaas alle negativiteit weg en maandag gaan ze mij gewoon de Galaxy Note ll toesturen die ik dan twee weken mag gaan testen. Er gaat de komende tijd veel gefilmd, gefotografeerd en geblogd worden vanaf een Note ll en jullie weten dat ik altijd mijn eerlijke mening vertel. Mijn jongste zoon kreeg al vlammetjes in zijn ogen en vroeg me of ik zijn hulp misschien nodig had, want mamsie is A technisch snapt toch allemaal niets van apps en digitaal verkeer. Jammer joh, ik snap het wel alleen heb ik op dit moment niet de juiste middelen om überhaupt mijn facebook te openen, laat staan een tweet te plaatsen! Om nog even terug te komen op het mailtje, na de twee weken van testen mag ik de Samsung Galaxy Note ll houden... is dat niet lief? Kan ik eindelijk mijn huidige mobiel opsturen naar Afrika, zouden ze daar nog communiceren met trommels? Ik blijf #becreativenl 

Tot de volgende wonder 

Mag ik u blij maken?

Heb ik weer, 17:31 uur op mijn mobiel en een privé nummer die mij belt. Dat zegt eigenlijk al genoeg en meestal druk ik die weg. Aangezien ik wel zin heb in een gesprek neem ik op en ja hoor, ergens uit een echoput krijg ik te horen dat ik de gelukkige winnaar ben van... ja dat laatste kon ik niet echt verstaan, al klonk hij erg schattig. Ik vraag hem vriendelijk met wie ik spreek want hij is echt niet te verstaan. Toen werd het leuk, de articulatie gaat op full speed; 'U spreekt met ... en ik mag u blij maken met...' Ik moest hem weer teleurstellen want het leek wel of hij uit Oz belde als de blikken man. Ja nu begreep hij het en stopte volgens mij de mic van zijn headset in zijn mond. 'Ben ik zo beter te verstaan Mevroooouuuw?' Ehm... ik heb maar ja gezegd, om hem nogmaals te laten herhalen zou wel al te doorzichtig zijn. 'Nou vertel, waar ga jij me blij mee maken' zeg ik tegen de jongeman. Ik krijg wederom wat cryptische kreten in mijn oor geslingerd en toen kwam het. Hij mocht mij een gratis hobby pakket aanbieden.  'Doet u de hobby met uw handen of met de computer?' Is dit een serieuze vraag, 'met beiden' zeg ik hem. 'Dan kunt u uit het volgende kiezen Mevrooouuuw; En foto pakket, haken of breien pakket, creatief kaarten maken, tarot kaarten lezen... waar maak ik u blij mee Mevrooouuuw?' Ik krab eens achter mijn oor en kan er geen pindakaas van maken. 'Kunt u dat nogmaals herhalen want ik verstond de helft maar. Creatief tarot kaarten maken?' Hij begint weer van voor af aan het hele rijtje op te noemen met een overdreven articulatie dat zelfs een doofstomme het nog heeft begrepen. 'Je maakt me eigenlijk helemaal niet blij met dat rijtje' zeg ik de jongeman, want ik vind het allemaal niets'. 'Maar wat vind u dan van haken of breien Mevrooouuuw?' probeert hij alsnog. 'Dat is meer iets voor oma's en zo oud ben ik ook weer niet' zeg ik hem. 'Fotografie dan iets voor u?' En zonder te ademen gaat hij het verhaal over een foto pakket vertellen, dat ik er hele leuke plaatjes mee kan bewerken, dat ik wel vijf en zeventig foto's GRATIS kan laten afdrukken ter waarde van acht euro vijf en zeventig, 'wat vind u daarvan Mevrooouuuw?' 

Nou deze Merooouuuw heeft een heel leuk telefoon gesprek gehad en daar was de jongeman het helemaal mee eens. Ik heb denk ik wel zijn target om zeep geholpen want hij heeft me niets kunnen verkopen. Ik zei hem nog wel dat als hij me echt blij had willen maken, hij had moeten bellen dat ik een nieuwe mobiel gewonnen heb. Als dat gebeurd dan mag hij me op zeker weer terug bellen. Hopelijk is hij dan beter te verstaan.

Tot de volgende wonder

Wat eten we vandaag?

Elke dag is het de taak van "meestal' de moeder om een voedzame maaltijd op tafel te serveren. Nog mooier is het als deze dan ook smakelijk wordt genuttigd door het gehele gezin. Helaas is dat een onmogelijke taak, zeker als je te maken hebt met 6 hongerige magen en die staan niet altijd op elkaar afgestemd. Onze oudste belt me elke avond uit haar werk op met de vraag; 'wat eten we?' Aan haar reactie is wel te merken of het naar het bekkie staat of dat ze toch verkiest om haar diner bij de Mac Drek te halen, zoals wij het sjieke restaurant met de gouden bogen wel vaker noemen. Dan komt de knul daaronder die wel zin heeft in een gezonde Hollandsche prak, om nog maar over onze tweeling te zwijgen. Onze tweeling heeft niet elkaars smaakpapillen, de één lust alleen maar kip en de ander is net een kliko, als het maar warm en veel is. Kortom, wat eten we vandaag nu weer?

Nou zit mamsie vaak in de experimentele fase en probeert hier en daar wel eens wat uit. Ik herinner me ooit mijn poging tot het maken van een smakelijke lasagne  althans, dat moest het worden. Niets is minder waar. Ik stond weer eens voor de schappen en bedacht me dat we nog niets op het menu hadden staan. Daar vond ik een zakje kruiden voor lasagne  laat ik dat eens gaan proberen. Ik koop alle spullen die ik ervoor nodig had en bij thuiskomst liep het water me al uit de mondhoeken. Driftig sta ik te roeren in de pan en zie dat de hele zooi in de oven moet. Snel verwarm ik de oven voor en begin met het scheppen van alle ingrediënten in een ovenschaal. Het gehakt mengsel lijkt me wat aan de dunne kant, het zal wel zo horen. De bladen gaan erop en wederom stort ik nog zo'n mengsel braaksel, wat overigens wel lekker rook, over de bladen. Als de schaal vol is gaat er nog wat geraspte Parmezaanse kaas overheen en nu maar hopen dat het goed gaat. Nadat het belletje van de oven gaat is het tijd om de schaal eruit te halen. De borden staan al te wachten op het lekkers wat gaat komen en ik start met het opscheppen van de lasagne .. of wat er voor door mocht gaan. Het leek voor geen meter op het smakelijke plaatje van het zakje. Tijdens het opscheppen kwam ik niet eens door de bladen heen en de drap trok een spoor van de schaal, over het aanrecht naar de smachtende borden die klaar stonden. Het leek meer op aangebrande tomatensoep met karton en zo smaakte het ook. Nee lieve bloglezers, dit was niet voor herhaling vatbaar. Jaren later maakt mijn oudste vruchtje wel de lasagne hoe het bedoelt is, al vind ik er nog steeds niet weg te werken. Zou dat de nasmaak zijn van mijn eigen probeersel ooit?

Tot de volgende wonder