Daar lig je, tussen lotgenoten te wachten op degene die je uit de glazen pot haalt. Ineens lig je in een schepje en wordt je 'gedropt' in een grote puntzak. Je glijd als eerste van de lepel en beland in het uiterste puntje van de zak. Bovenop je vallen nog meer dropjes in alle soorten en maten, maar jij smaakt echt het lekkerste. Men zegt niet voor niets, het lekkerste bewaren we tot het laatst! Voordat ze bij je zijn gaan er velen voor die de test van de smaakpapillen dienen te hunkeren naar meer. Na een paar uur is het dan zover, je ziet een grote grijpgrage vuist de zak in komen. Deze grabbelt wat rond in de zak en hij heeft je te pakken. De vingers omsluiten het lekkers en gaan als een takel omhoog uit de zak. De vingers zijn warm, omsluiten je goed en je krijgt het benauwd. Voorzichtig als in een slow motion film gaan de vingers langzaam open en je voelt de wind langs je gladde donkere skin waaien. Deze gaan al snel over in een warme tot hete wind in een donkerrood gat waar griezelige bijtspijkers je doen duizelen. Voor je gevoel beland je in een afgekeurde B-film en jij zit in het begin van de film. De lucht wordt warmer en vochtiger, de vingers voelen ineens heel beschermend om je huid maar laten je ineens los om neer te dalen op een sponsachtige substantie die nog heter is dan de lucht waar je je in bevind. Mijn huid wordt vochtig en begint te plakken, het lijkt wel alsof ik smelt! Bang voor het onwetendheid begint het sponsachtige ding me door de ruimte te slingeren, de grote witte monsters probeer ik nog te ontwijken. Vlak voordat ik de monsters op me af zie komen krijg ik een zwiep van het sponsachtige ding die natter wordt naar mate ik in de ruimte blijf. Het natte vocht doet mij slinken en ineens wordt er heftig op mij gezogen. O help, dit kan ik niet aan, laat me eruit!!!! Voordat ik uitgesproken ben raak ik zo in paniek dat ik de monsterlijke witte bijtspijkers niet aan zie komen en ik lig ertussen. Wreed wordt ik in stukken gereten, de zwarte spetters vliegen in het rond en AAARRRGGG! Ik ben een deel van mezelf kwijt! Naarstig ga ik op zoek naar mijn andere helft en.... wederom wordt ik tussen de witte monsterlijke vijzels geplet en nu kan ik niet meer zien in hoeveel delen ik in de ruimte ben. Ik zie een deel van mezelf langzaam wegglijden en sommige stukjes proberen zich nog vast te klampen aan het uitstekende deel achterin de ruimte. Nietsvermoedend probeer ik nog te redden wat er te redden valt en dan... Het dropje is op, hij smaakte best lekker. Zou er nog zo'n dropje in de zak zitten, wederom gaat de graaistaak de dropzak in op zoek naar zijn volgende prooi. Nee, het leven van een dropje is heftig, gepassioneerd om zich vervolgens gewonnen te geven aan het maagzuur. Eigenlijk best zielig... het leven van zo'n dropje.
Tot de volgende wonder
als ik nu 1 ding niet mag van Nederlands snoep...dan is het drop. dus je leuke beschrijving van het leven van een dropje is volledig aan mij besteed hahahaha
BeantwoordenVerwijderenVandaag heb ik deze blog voorgelezen aan mijn leerlingen, die kregen er al een visueel beeld bij, zou dat positief of negatief zijn? ;-)
BeantwoordenVerwijderenIk kan zeggen dat ik drop verslaafd ben, moet ik nu naar de ADV? (Anonieme Drop Verslaafde) ach, ze smaken allemaal lekker op zijn tijd.