woensdag 25 januari 2012

In de lappenmand

Was het maar zo simpel dat ik er een pleister op kon doen en over. Voor de kerstdagen werd mijn goddelijke lichaam getroffen door een vervelend hoestje. Buiten dat werd ik al bijna vier weken getrakteerd op een rode slip en daar wordt een mens niet vrolijk van. Na oud en nieuw heb ik de arts maar eens gebeld en die adviseerde mij om eens een hoestdrank te proberen, als dat niet hielp moest ik langs komen. Nou ben ik niet zo'n huisartsbezoek, mag je weer uren in de wachtkamer toeven tussen al die doodzieke mensen en flink bacillen snuiven. Mijns inzien wordt je daar alleen maar zieker van. Na trouw het drankje te hebben geslikt werd de hoest niet minder, juist erger. Nou ben ik geen arts maar zelfs ik kon op mijn klompen aanvoelen dat dit niet pluis was. Na een week bel ik de dokter en ik moest langs komen, een codeïne tabletje kreeg ik niet want de dokter moest mijn longen beluisteren. Ook goed, kan ik gelijk mijn lijstje van kwalen aanvullen en die de volgende dag bespreken.

Het was niet al te druk en ik was redelijk snel aan de beurt. 'Goedemorgen' zei ik met een hese stem, 'ik denk dat ik eens binnenste buiten gekeerd moet worden want het gaat niet bien met moi.' De longen werden beluisterd en conclusie bronchitis. Nou, das mooi dan, daar werkt een hoestdrank niet echt tegen. Het volgende euvel was de menstruatie die al bijna zes weken vloeide en daar wordt je gek van. Ook dat was op te lossen, 'we gaan de cyclus even resetten' zei de arts. Zit er dan een chip in mijn baarmoeder? Goh, ik kan mijn collega vragen of ze hier een App voor kan maken. Omdat er zoveel vloeide werd er ook gelijk weer even geprikt op vitamine D en ijzer tekort, nou Silly heeft flinke bloedarmoede dus hup aan de vitamines. Als je denkt dat je die van de dokter krijg dan heb je het mis. Honderden euro's gaan er maandelijks naar je zorgverzekering en vergoede doen we mondjesmaat. Enfin, de chemische curettage kuur heb ik binnen, de hoest heb ik ook nog steeds dus gisteren nog maar eens een bezoekje gebracht aan de dokter. Zo kom je er nooit en zo 3 keer in de maand. Er was nog een probleem die ik de keer daarvoor niet had besproken, eigenlijk moet ik een lijstje maken om niets te vergeten. Deze dame heeft een incontinentie probleem met al dat gehoest. Bij elke hoestbui had ik het gevoel dat ik mijn blaas opblies, lang leven de luiers! Nou vind ik mezelf iets te jong (of toch te oud) voor het dragen van luiers. Zo stond ik vorige week met de benen over elkaar een hoestbui op te vangen. Zegt er een klant dat dit heel makkelijk te verhelpen is met een bandje om de blaas. En waarom weet ik hier niets van? Ook dit is gisteren besproken en tuttemien kan zich melden bij de gleuvengluurder in het ziekenhuis. 'Zal ik met je meegaan schat?' Manlief vindt het leuk om in alle kastjes te snuffelen en krijgt het nog voor elkaar mij uit de beugelstoel te trekken om zelf erin te gaan hangen. Ik schaam me dood als hij mee gaat, of moet ik hem dit pleziertje gewoon gunnen. Het is alweer vijftien jaar geleden dat hij afdeling gyn op zijn kop heeft gezet. Al met al staan er op de kast genoeg potjes met pillen die ik mag slikken, ben ik dan mooi klaar mee! Mijn jaar begint op gezondheid gebied al lekker... NOT!

Tot de volgende wonder

Geen opmerkingen:

Een reactie posten