Online shoppen, i love it!

Welke vrouw vind het niet leuk om lekker te shoppen? Tegenwoordig heeft elke winkel wel een online shop en geloof het of niet, het is altijd spannend als je pakje binnen komt. Laat ik het komende jaar eens wat online shops onder de loep nemen, te beginnen bij Miss Etam. De navigatie is duidelijk te vinden, als eerste log ik in en krijg de nieuwsbrief. Op zich handig, zo krijg je de eerste nieuwtjes direct in je mailbox binnen. Ik begin bij de grote maten en kan daar kiezen uit verschillende items, wel zo handig als je op zoek bent naar bv een jurkje. Ik raak al meer verdiept in de site en klik wat leuks aan. Je ziet de foto in het groot en er staat duidelijk bij welke maten er nog voorradig zijn in welke gewenste kleur. Ik besluit een blauw jurkje te bestellen. Met een klik ligt het in je winkel mandje en we gaan door. Nou zit ik op het randje van de grote maten en wil nog wel eens snuffelen tussen de positie kleding en sommige broeken zitten gewoon heerlijk! Meestal zit mijn buik in de weg, en laat zo'n broek nou perfect om de benen aansluiten en de buik mooi wegwerken? Ik draag bijna nooit iets in mijn broek, dat legt de nadruk op mijn minst voordelige pluspunt. Ook hier is veel leuks te vinden, al moet ik er niet meer aan denken om nog zwanger te worden, ik wacht wel tot ik oma word. Ik duik de jeans eens in en zie daar vele soorten en modellen spijkerbroeken. Eerlijk gezegd draag ik bijna nooit een spijkerbroek mits hij lekker zit. Ik heb er vorig jaar een gekocht bij Miss Etam en die wordt me nu te groot. Hij zat zo lekker, lekkere pasvorm en qua lengte goed. Meestal zijn de broeken bij Miss Etam mij te kort, maar deze zat als gegoten! Binnenkort toch maar weer eens op zoek naar een kleiner maatje. Ik draag veel tuniekjes en daar draag ik een dikke panty of een legging onder. Op de site kwam ik een tregging tegen, ik had daar nog nooit van gehoord! Nu weet ik wat het is, een soepele broek die net iets luxer is dan een legging. Als ik het mis heb hoor ik dat natuurlijk graag!

Ik keek in mijn winkel mandje en daar zat alleen een jurkje in, ik wilde nog een jasje voor erbij. Bij de reguliere maten vond ik een bolero die er perfect op zou passen. Via het winkel mandje kan je afrekenen, via ideal, achteraf of je kan het ophalen in de dichtst bijzijnde Miss Etam winkel, dat is nog eens service! Aangezien ik weinig tijd had besloot ik het te laten bezorgen. Snel betaald via Ideal en het wachten kon beginnen. Via mail wordt je op de hoogte gehouden waar je bestelling is en binnen twee dagen had ik het in huis. Kijk op de foto, ik ben helemaal blij met mijn pauwblauwe jurkje en zwarte jasje! 

Tot de volgende wonder

Ik ruik de vijftig...

Wie zal de eerste zijn die mij gaat feliciteren op facebook? Manlief was de eerste en zelfs vandaag druppelen er nog felicitaties binnen van degene die het vergeten waren. Als jullie nou denken dat ik gisteren vijftig ben geworden dan moet ik jullie teleur stellen, al zit ik er niet ver meer vanaf. Elk jaar wordt je weer wat ouder en die enkele jaren voel je niet. Tot je ineens de vijftig ruikt, dan merk je toch wel dat je lijf aan het veranderen is. Ineens zijn je hersens en lichaam vreemde van elkaar. Je denk dat je nog met gemak een radslag kan doen, wat voor enige jaren geleden nog best goed te doen was, wat ik nu bijvoorbeeld niet meer zou aandurven. Ooit kon ik de spagaat, ik denk dat ik nu na een poging bij de fysio beland of nog erger! In mijn hoofd draai ik nog met gemak een pirouette op spitsen, zou ik dat proberen dan lig ik gelijk zes weken in het gips! Nee het valt echt niet mee ouder worden, zeker niet als mijn lichaam niet meer goed communiceert met mijn gedachten. Ik kon met gemak op een paar hakken van twaalf cm rondlopen, nu lijk ik bambi op glad ijs! Nog maar te zwijgen van de gevoelloze tenen, blaren en kramp in de kuiten. Ineens krijg ik visioenen van nonnen schoenen en bloemetjes jurken OH HELP! Ik hoef alleen nog maar mijn haar te laten uitgroeien, permanentje erin en het is wachten op de 65+ pas... wat een naar vooruitzicht!

Niets is minder waar, het zijn de traumatische gedachten van velen die likken aan de vijftig. Wij rijpere vrouwen kunnen nog best door naar onze derde jeugd maar dan met iets meer klasse. De veel te hoge hakken verruilen we voor de lagere variant, de bloemen laten we gewoon bloeien in de tuin, wij kunnen ons nog best vertonen in een leren jurk. Grijs haar, dat is ook al geen trend meer dus kleuren we ons haar in wat sjiekere kleuren die onze senioren haarkleur goed doet maskeren, wat nou eruit zien als een grijs muisje! Vandaag liep ik met mijn oudste dochter te winkelen en ik moet zeggen dat ik er voor mijn leeftijd best nog goed geconsumeerd uit zie. Wat ik vandaag in het winkelcentrum heb zien lopen haalt bij lange na niet de vijftig en het was te treurig voor woorden! Broeken op hoog water, jassen te groot, kleuren die total niet bij elkaar passen en als toppunt iemand met sokken in sandalen... daar moest ik toch even om lachen, daar de goede man een bontmuts op had. Ik ging er in de winkelruiten steeds beter en jonger uitzien, tot mijn dochter benaderd werd door een man die een flyer uitdeelde aan haar van een oud en nieuw feestje. De zeepbel klapte, waarom kreeg ik er geen? Back to earth mamsie, de vijftig is al te ruiken...

Tot de volgende wonder

Daar gaan we weer!

Zo'n week voor de kerst begint het al te kriebelen; kerst stress! Ik moet eerlijk bekennen dat er nog geen to do lijst op de tafel zwerft en dat komt eigenlijk door Ymke. Nou hoor ik jullie denken, who is Ymke? Dat is mijn galsteen met een doorsnee van drie centimeter en die irriteert mij enorm op dit moment. Zo'n twee weken geleden kreeg ik helse pijnen net onder de ribben en na een bezoekje aan de dokters post werd mij verteld dat het waarschijnlijk galstenen zijn. Enfin, na een injectie diclofenac zag ik de wereld aan als een doedelzak maar de pijn was weg. Ik zou fluitend naar buiten gaan, ik proberen om te fluiten maar geen geluid. Om een lang verhaal kort te maken heb ik vandaag een afspraak gemaakt bij Dr. Oei en moet er eerst bloed geprikt worden. Laat ze please mijn aderen kunnen vinden, meestal ben ik na het prikken bont en blauw. Op zich best snel, ik kan donderdag a.s. al terecht. Of ik nog dit jaar geholpen word is nog de vraag al hoop ik van wel.

Dat alles heeft mij een beetje in een roes doen dolen en dan vergeet je dat er onder de kerstboom nog niets ligt wat maar de vorm heeft van en pakje. De tweeling kijkt steeds moeilijker en de hoop op een groot pak sneeuw op kerstavond blijft ook uit als we Helga van Leur moeten geloven. Maar mamsie laat zich niet uit het veld slaan, ik heb a.s. vrijdag, zondag en maandag nog, stellen we het uitpakken van de kado's gewoon een dagje uit. Dit viel niet in goede aarde binnen het Bonagezinnetje, maar de kado ideetjes borrelen in mijn koppie. Op de één en twintigste is het traditie dat we hapjesdag houden, het is dan de langste nacht en vieren wij gezellig het Julfeest, ik kijk er nu al naar uit. Buiten het feit dat ik nog op pakjesjacht moet is het misschien ook handig wat we tweede kerstdag op het menu gaan zetten. Zoals gebruikelijk gaan wij heerlijk gourmetten/steengrillen en uiteraard mogen de stoofperen niet ontbreken voor bij het toetje. Dat wordt een boodschappenlijst maken en deze op het juiste tijdstip afwerken. Veel kan ik van te voren al in huis halen, dat gaat de vriezer in en de verse spullen haal ik maandag wel. Ik heb er ondanks Ymke heel veel zin in, de pijnstillers zijn al in huis. Natuurlijk ga ik smokkelen met het eten, ik neem voor het eten gewoon een pijnstiller in en neem mijn glaasje cola light on the rocks om met het gezin, familie e vrienden te toasten op een geweldig 2013!

Tot de volgende wonder

Doe mij een vissie

Vandaag kreeg ik een whatsapp van manlief; 'Nou... hou je vast! Ik heb toch lichte vorm van botontkalking. Ik moet wekelijks een pilletje slikken dat tevens helpt helpt tegen vitamine D tekort. Over een jaar terug komen voor controle en bloed laten prikken. Dus... valt mee. Ow enne.. ik mag vette vis eten en roomboter LOL. Oorzaak bla bla...'. Ik app hem terug dat er nog makreel in de koelkast ligt en dat hij die kan pakken. Wetende dat manlief lekker van de makreel kan smullen neem ik in mijn pauze 2 bruine broodjes met fricandeau. 

Bij thuiskomst vraag ik of de makreel gesmaakt heeft. 'Gesmaakt??? Wil je me dood hebben ofzo?' Verbaasd kijk ik hem aan, 'jou dood hebben, egniet!' Manlief vond de makreel van de week in de koelkast in verre staat van ontbinding, lag hij er dan al zolang in? Naar mijn weten had ik hem van de week gekocht, dus niet. De dagen gaan wel snel voorbij zeg, maar manlief was nog niet over de schok heen. 'Toen ik het papiertje van de week open deed riepen de maden mag het licht uit! En dat wil jij mij te eten geven? Mooie echtgenoot ben jij met je vissie!' 'Ik wilde alleen maar helpen' zeg ik nog voordat ik in een lachsalvo schiet. Jawel, die man van mij heeft humor! Als troost mag Sabina elke week een vette haring meenemen van haar werk. 'Smeer maar een paar witte bammen met roomboter en mik daar je haring maar op schat, wat een dieet!'

Tot de volgende wonder