woensdag 21 december 2011

Mijn moederhart brak...

Wat heb ik genoten van ons jongste vruchtje Sanne, zij schitterde op haar schoo tijdens de dinnershow. Het publiek; juist, pubertjes met pukkeltjes en een vreemd gevoel voor humor. Laat ik het zo zeggen, ze zijn enorm aan het experimenteren met gevoelens en dan per definitie die van anderen. Gelukkig had dochterlief er niet zoveel last van, zij weet goed van zich af te bijten. Het begon allemaal rond twee uur, daar kwamen de leerlingen van de school waar ik werk om de dertig dametjes in de dop te transformeren naar echte Disney sterren. Het ging in een rap tempo, voor we het wisten was het vier uur en zat iedereen in de krul en waren de gezichtjes verfraaid met een laagje make-up. De zenuwen konden komen en dat was bij sommigen wel te merken. Al stressend rende ze door de schoolgang heen, het toilet werd goed bezocht. Als ik die middag met een schoteltje in het toilet had gezeten dan had ik mijn kerstdiner bij elkaar kunnen verdienen. Sanne had dagen ervoor een jurk uitgezocht die mamsie vanmorgen nog even snel moest halen. Ze wilde graag in een nieuwerwetse Belle jurk op het podium staan en zo geschiede. Met opgestoken haren en haar prachtige glansjurk kon ze niet meer stuk, een plaatje! Vol trots ben ik erbij gaan zitten en heb van de generale nog wat filmpjes weten mee te pikken. Toen was het daar, de pubers stroomde de aula in en gingen op hun plaats zitten en wachten op wat komen zou. Sanne had al weken geoefend op al haar danspasjes en de stem was goed van kleur. Daarnaast was het ook nog even finetunen met de schoolband, waar ze wekelijks aan het oefenen waren voor deze avond. Nog een grotere verrassing, mamsie mocht erbij blijven en ik heb echt alles op film gezet. Bij ieder solostukje of tweede stem smolt mijn moederhart, wat heerlijk dat ik dit heb mogen meemaken. Om niet alles voor mezelf te houden zal ik een filmpje hierbij zetten om dit met al mijn bloglezers te delen, so cute! Het is een stukje van haar eigen arangement die zij vol trots zelf gemaakt heeft en zo knap! Nu zing ik regelmatig met Sanne mee als ze achter de piano zit en steeds zong ik een ander nummer dan zij. Dat was voor haar een teken dat ze dit wilde doen tijdens de dinnershow en zo geschiede...

Mamsie zat te genieten en de tienerjeugd er omheen waren erg druk. Ik zeg wel eens tegen mijn leerlingen dat ze druk zijn, dat is een gefluister vergeleken bij deze pubertjes. Wat kunnen die een geluid verplaatsen zeg en dan zit er één die zegt dat hij naar huis wil omdat hij net zijn laatste stuk van zijn toetje zijn huig heeft laten passeren. Ach, ik heb me er voor af kunnen sluiten en dubbel zitten te genieten, een traantje weg pinkend vol trots, mijn moederhart brak... Sanne in de schoolband

Tot de volgende wonder

zaterdag 17 december 2011

My point of vieuw

Zou ze nog komen dit jaar, of blijven we hier liggen tot volgend jaar? Ze zou ons toch niet vergeten zijn? Ik ben benieuwd of we nog een heerlijk sopje krijgen, zo ziet de wereld er wel heel dof uit. Ik ben gemaakt om te stralen en te schitteren, net als jullie toch? Oh wacht, ik hoor iemand naar boven komen, het zal toch niet... ja! Niet zo ruw, voorzichtig, nee niet die tas, pak ons! Mijn god, kan dat niet wat zachter? Oh nee huisje, pas op straks val je eruit, kom ik hou je. Een hels lawaai komt uit het trapgat, gevolgd door een 'Sorry mam, ik kon er niets aan doen.' Een treurig aanbeeld ligt daar onderaan de trap in honderden stukjes. Er zijn drie huisjes gesneuveld, hoe vullen we die plekken nu weer op. Daar weet vrouwke wel wat van te maken hoor, geen nood.

*Week later*

Vanuit hier kan ik het hele gezin zien, nog meer kaarslicht voor me en naast me word ik bijgeschenen door vele lampjes. Eigenlijk hang ik hier prima, al kriebelen die veren soms wel een beetje. Zie mij eens schitteren en stralen, ja ook jij Tinsel. Dankzij jou krijg ik nog meer glans op mijn velletje. Het is nog even aftellen voordat ze weer allemaal gezellig voor ons gaan zingen. Het kleine mensenkind is vooruit gegaan met haar pianospel en ik moet zeggen dat de stemmen bij de muziek goed van kleur zijn. Zeg roos, weet jij hoelang we nog moeten wachten? De roos zucht en telt op haar bladeren de dagen tot kerstmis. Nog acht dagen bal, wil je misschien een klein stukje opschuiven zodat ik er ook van kan genieten? Ja ho, ik hang hier ook nog he, dit is mijn plek en daar laat ik me niet van verdrijven, zegt vlinder. Vrede op aard zegt het gehaakte engeltje en danst vrolijk rond de lichtjes. Helleuw, meej wie heng next toe joe? vraagt de rood wit gestreepte kerststok. Als je maar niet voor mijn uitzicht gaat hangen dan is het goed. Zoals engeltje al zei vrede op aard, laten wij dan het voorbeeld zijn en de plekjes met elkaar delen zodat we allemaal kunnen genieten van de komende kerstdagen. Mooi gesproken bal, zegt de piek. Van hierboven hangen jullie allemaal perfect en kunnen we gezamenlijk zien hoe dit gezin van ons geniet. Ik zie ook al wat pakjes onder ons liggen, dat moet een goed jaar worden!

Ik zie nog een gat in de boom, ik verhang nog wat versiersels. Vanuit mijn plekje op de bank ziet het er allemaal perfect uit, dit gaat een geweldige kerst worden. Het is altijd een werk om alles goed in die boom te krijgen, zeker als er wat huisjes gesneuveld zijn. Deze plekjes zijn opgevuld door nieuwe huisjes, hopelijk bemerken ze het niet dat het nieuwe zijn. Nog acht dagen voordat het kerstmis is, ons bonagezinnetje heeft er nu al zin in!

Tot de volgende wonder

zondag 11 december 2011

Super Mario ehm... DOOD!

'Mam, kom zitten dan leg ik het je uit, kijk...'Ja hoor, de tweeling probeert mij een spel te leren in vijf seconden. Sytse begon zijn betoog en ik was hem na vijf seconden al kwijt. 'Wat moet ik doen? Op dit pijltje drukken en dan ga ik vooruit, ok en dan.' 'Nee mam, je moet op dit pijltje drukken anders ga je achteruit, en als je op één drukt gebeurd er niets en als je op twee drukt kan je springen.' 'leuk, maar waar moet ik naartoe springen dan?' 'Nou in het spel moet je over paddo's heen springen en de bloemen mag je ook niet raken. Je mag wel op een bij zijn hoofd springen.' Ja, het is mij geheel duidelijk... NOT! 'Vooruit, laten we dan maar gaan spelen dan leer ik het vanzelf wel. wie ben ik?' Ik was het poppetje met een geel paddohoofd, gezellig. We starten en ik zie mezelf niet eens tussen al wat er gebeurd. 'Ja daar loop ik, wat moet ik nu doen?' 'LOPEN MAM!' Je snapt het al, daar ging mijn eerste leven, zo met mijn knar tegen een bloemetje aan. Op mijn leeftijd moet ik toch wel weten hoe het werkt met de bloemetjes en de bijtjes. Ik kom als een luchtbel terug in het spel maar hoe kom ik nou uit die bel? Daar had ik al op een knipje gedrukt en je raad het al, ik viel bovenop een bijtje en ik heb punten! Daarvan ben ik zo in mijn sas dat ik niet zie dat er een volgende bij aan komt vliegen en ik ben net te laat weg. Dat krijg je als je in wilde paniek op alle knoppen tegelijk gaat drukken. Voor de tweede maal kom ik terug als bubbel en ik probeer het spel voort te zetten. Weinig kans want ik laat mezelf uit de luchtbel zo het ravijn in storten, zo dood als een pier!

Het spel heeft nog geen twee minuten geduurd, dit is echt niets voor mij. Komen ze met de vraag of ik misschien Mario Kars wil spelen. Is dit een serieuze vraag of teek joe mamsie wederom in de meeling? Natuurlijk niet! Vanmiddag heb ik in een deuk gelegen toen de kids het aan het spelen waren, zie je een baby in een buggy als een razende het parcours afleggen, ik kwam niet meer bij. Het is duidelijk, dit soort snelle spelletjes zijn echt niets voor mij. Gelukkig sta ik met tennis nog als hoogste, ja twins zie mamsie daarin maar eens te verslaan!

Tot de volgende wonder

zaterdag 10 december 2011

Merry Xmas

Elk jaar weer hetzelfde liedje, we moeten nog kerstkaarten versturen. In deze tijd van bezuinigen stuur ik geen kerstkaarten! Zo, dat is eruit, het is niet zo heel veel geld maar ik krijg er de kriebels van. Er was een tijd dat we meer dan honderd kaarten verstuurden en echt, we kregen het dubbelen aantal terug. Die kaarten werden bewaard en zo verdubbelde het versturen van de kerstkaarten ieder jaar en dat is geen gein meer aan. Voor je het weet zit je weken kaarten te schrijven tot je er kramp van in je vingers krijgt. Nee, dit jaar doen we het gewoon heel anders, we gaan digitaal! Helemaal 2012 om gewoon één leuke kaart te maken en die te versturen via mail, of te delen via een blog. Nou lieve bloglezers, TADAAAAAA! Ons bonagezinnetje wensen jullie warme sokken voor de koude winteravonden. Een heerlijk kerst diner en dito ontbijt. Heerlijke oliebollen en appelflappen en de duurste champagne om 2012 goed in te luiden. Bakken vol met plezier en dat jullie allemaal de postcodeloterij mogen winnen. Wij hopen dan wel op een klein deel van jullie gewonnen geld, want zonder onze speciale wensen (die altijd uitkomen) is jullie winkans gestegen tot bijna zestig procent! Laat het jullie smaken, geniet van alles wat er tijdens deze speciale dagen allemaal mag gebeuren.

De voorbereidingen van de komende feestdagen is in huize Beauluna in volle gang. De kerstboom staat te schitteren in de huiskamer. Vandaag heb ik nog een paar gaten in de boom weggewerkt met de laatste decoratieve ballen. Voor de achtertafel heb ik nog een mooie vaas gekocht waar een lavendelkleurige glitterkaars in staat te schitteren. De laatste slingers hangen we morgen met zorg op en dan kan wat ons betreft het feestgedruis beginnen. Op eerste kerstdag moet papsie werken, we ontbijten dan met een klein clubje. Natuurlijk kunnen we gezamenlijk de kerstdis nuttigen onder het genot van een sfeervolle kerstfilm, heerlijk! Op tweede kerstdag verwachten we familie en vrienden zodat ons huisje gevuld is met Xmas joy en gezellig samen zijn. Het verbaasd me elk jaar weer hoe we op elkaar gepropt de dag van gezelligheid vieren, dat de voegen het maar mogen houden. Na de kerstdagen ben ik ook nog jarig, die dag vieren we gematigd, al het eten van de kerst moet wel de gelegenheid hebben om te verteren dus ga ik meestal met de tweeling naar een musical. Ik denk dat we naar Pinokkio gaan, heb er nu al helemaal zin in. Dan krijgen we oudjaarsdag, een dag dat mamsie gezellig staat te bakken. Zoonlief zal nog wel met de ingrediënten voor de oliebollen aankomen met het verzoek om er iets lekkers van te maken. Traditiegetrouw nodigen we vrienden uit die met ons het nieuwe jaar inzingen, oubollig karaoke avondje staat op het programma. Ik weet nog dat we de buren hadden gewaarschuwd dat ze wel iets van geluidsoverlast konden verwachten, maar als ze zich verveelde mochten ze gezellig langs komen. Toen we om twaalf uur buiten stonden vroeg de buuf wanneer het zingen begon... Jawel, het kan harder! Nog twee weken en dan gaan we een week feest vieren, het begint met eerste kerstdag en eindigt op zeven januari, dan vieren Sabina en ik onze verjaardag echt!

Tot de volgende wonder

zondag 4 december 2011

Imagine...


Voor velen is heerlijk avonde al weer voorbij
en mag de Sint wel weer naar Spanje vertrekken
Santa Clause is echt de tijd voor mij
het is tot zes december nog even tijd rekken

Na een blik in mijn agenda vandaag
moest ik toch wel even slikken
Dat wordt een drukke week van gejaag
hollen rennen en vliegen, niets luierikken

Dus was vandaag de laatste dag
die ik met beiden handen heb gegrepen
Horizontaal, onder een deken is hoe ik lag
heb ik schandalig lui naar een kerstfilm gekeken

De hele week ben ik als een razende in de weer
met dinsdag het ultieme hoogtepunt in zicht
Dan ga ik in huis als een razende tekeer
huisje poetsen voor de kerstdagen is dan mijn plicht

Dus dag Sinterklaasje, ga maar snel naar Spanje varen
anders wil ik je Pieten wel een dagje lenen hoor
Ach dat klusje kunnen wij zelf ook wel klaren
YESSS dinsdag gaan we er helemaal voor!

Tot de volgende wonder

zaterdag 3 december 2011

Ranzige meid die Sneeuwwitje


Zie ik vandaag Sneeuwwitje staan
samen met haar zev… ehm zes dwergen
Ja ho stop, wat is hier nu mis aan
dit stel bij de poelier en niet in de bergen?
Als ik het goed heb zijn het er toch zeven
ik tel er op mijn hand maar zes
Ja hoor eens, wat gaan we nu beleven
ik spring spontaan voor ieder in de bres
Nogmaals tel ik het stelletje na
dit klopt echt voor geen meter
‘Ik tel er echt maar zes pa,
of tel jij het soms weer beter!’
‘Nâh mot je es effe goed lústâhruh
méhn hâh je nie voah de gek!
Die heb zich vast verstop ondâh die jurrek
vastgezogen aan der ... met ze bek!’
Tja, dat had snuggere ik niet kunnen bedenken
een dwerg onder de rokken van Sneeuwwitje geile chick
Ze heeft natuurlijk al een tijdje naar Grumpie zitten wenken
en de verzinner van deze gore gedachten, dat was Vic!

Tot de volgende wonder