Irritatiepuntje nummero OENo

Bzzzzz, zoemt het langs mijn hoofd, om gek van te worden. De handen maken weer overuren want bij elke zoem sla ik links en rechts in een poging om hem knockout te meppen. Na een uur komt het irritatiepunt tot zijn hoogtepunt en ga ik over op hardere maatregelingen. Waar is die vliegenmepper die we laatst hebben aangeschaft? Bij gebrek aan beter pak ik een willekeurige envelope en probeer hem te raken... PATS! Mis, snotver, dat beest is snel zeg, of ben ik nou zo traag. Iets snap ik niet, voor de deur hangt een bling bling gordijn die zelfs een volwassen vent het zicht beneemd, dan moeten die vliegbeesten toch op zijn minst voor vier uur blind zijn? Niets is minder waar, ze ruiken me gewoon want hoe ik ook mep, uit welke hoek ik ook kom ze vliegen net voor de klap weer weg. Ik hoor die krengen me al uitlachen; Nanananaaaaaaaanaaaaa! Toch maar op zoek naar de net aangeschafte vliegenmepper. Elke la trek ik open, deurtjes van de kast krijgen een zwiep want dat beest moet weg! Daar ligt hij dan in vijf stukken, ja daar krijg ik een mug nog niet mee verjaagd, dan maar een krant. Ik loop de tuin in en duik de krantenbak in, het zit me niet mee want daar ligt nog niet een snippertje in! Shipz, die is van de week geleegd, heb ik dat! Weer binnen gekomen ga ik op zoek naar iets om mee te meppen en zie een pakje liggen, oja ik had een beachset gewonnen en ik open het pakje. NEE! Dit is perfect om de kamikase vlieg mee naar een andere wereld te helpen. In de doos zitten twee badjes en een rubber balletje, zeg maar nee, dan krijg je er twee... TOEVALLIG!

 

Naarstig ga ik op zoek naar de vlieg die mij al de hele dag loopt/vliegt te irriteren. Alsof die krengen het ruiken, in geen velden of wegen is de vlieg te bekennen. Zou hij naar buiten zijn gevlogen toen ik op zoek was naar een krant? Ik besluit verder te haken met in de aanslag de twee gewonnen badjes voor het geval hij denkt dat de kust weer veilig is. Ik heb mijn haaknaald nog niet beet of zoef dwars door mijn gezichtsveld. Heel langzaam pak ik in beide handen een badje en wacht mijn kans schoon. Daar zit hij, BAM! TIK! PLONS! Daar ging mijn glas cola light on the rocks en hij vliegt vrolijk naar de lamp alwaar ik uitgelachen word. Het bloed begint te koken en ben mijn gedachten als dierenvriend volledig kwijt. Wie mij uitlacht moet van goeie huize komen want ik... BAM... lach... PETS... het... KLAP... best... HEBBES! AUW! Sla ik met een badje tegen mijn eigen hersenpan aan en wederom heb ik het gevoel dat ik enorm uitgelachen word door Mr Vlieg! De tranen springen in mijn ogen want het was bullseye bovenop mijn neus en dat voelt niet aangenaam zeg maar. Tussen de tranen door zie ik dat de vlieg middenin de plas cola licht is gevlogen. Wat een sukkel, nu kan hij niet meer vliegen HA! Dat zal je leren makker! Nu heb ik twee opties, de vlieg uit zijn lijden helpen of... ik besluit het vliegje op mijn badje te krijgen en laat hem in de achtertuin vrij zodat hij in de zon kan opdrogen om vervolgens zijn theaterstuk in een ander huishouden kan voortzetten. Ik zat eerste rang en vond er geen pest aan. Dus kom je een vlieg tegen die je te snel af is dan is dat Mr Vlieg die je graag wil entertainen met zijn nieuwe theaterstuk, ik wens een ieder veel plezier en Mr. Vlieg... de badjes liggen klaar!

 

Tot de volgende wonder

Feeling hot hotter hottest!

Al meer dan een week is het prachtig weer, veel zon en hoge temperaturen in ons kikkerlandje. Hoe hebben we hier niet naar verlangd, dagen aan het water liggen en zwoele zomeravonden in de tuin met een glaasje plop? Ik zal niet ontkennen dat een zomer met temperaturen onder de 20 graden niet echt een zomer te noemen is. Dan komt het, Piet voorspelt ons een hittegolf. Ik begin dan al kriebels te krijgen, want dat betekent ook hele zwoele plakkerige nachten. Met die leuke opvliegers is het al moeilijk om in slaap te komen laat staan als het in de slaapkamer tropisch is geworden. Gek word ik ervan, de ritjes naar de badkamer zijn niet te tellen per nacht. Zelfs liggen op een diepgevroren koelelement is op niets uitgelopen, nog steeds is die hitte niet uit mijn lijf. Dan komt er nog bij dat mijn lieftallige echtgenoot naast me ligt te broeien, zichzelf als een rolmops in de dekens heeft gewikkeld en nergens last van schijnt te hebben. In zijn slaap draait hij zich naar mij toe en legt een kokend hete arm over mijn  afgekoelde lichaam terwijl je net in slaap ben gedommeld. De wallen hangen tot ongeveer mijn middel want slapen is met deze temperaturen onmogelijk. In de kamer staat een ventilator opgesteld die zo nodig een verkoelend briesje geeft, al zet ik hem op stand orkaan dan nog verplaatst dat ding alleen maar warme lucht. Maar Syl, wat heb je er allemaal aan gedaan om toch koel in je bed te gaan liggen? Nou luister, ik heb onder een hete douch gestaan, onder een koude douch, 5 x per nacht mezelf besprenkeld met koud water en de ventilator over mijn lichaam laten waaien, koelelementen onder mijn voeten, een wappertje op mijn nachtkastje gelegd voor als het echt niet meer ging... wat moet ik nou doen om toch aan mijn nachtrust te komen, ik wil zo graag een nachtje doorslapen!

Wat lees ik op facebook, iemand met een paar gouden tips en die wil ik heel graag testen en met jullie delen natuurlijk. Terwijl ik dit typ plons ik mijn voeten nog maar eens in een koud badje, wat moet je anders? Hier komen de tips:
*  Neem een airco... DUH!

* Gebruik maken van ijs en wind... HUH? Deze ga ik uitleggen. Je neemt wat flessen met water en leg deze in de vriezer. Zet deze in een teiltje voor je ventilator, zet deze aan en de ventilator verspreid heerlijke koele lucht door je kamer. Heel leuk, die flessen krijg ik natuurlijk voor de komende nacht niet gevroren. Ga het proberen voor volgende nacht.

* Zuig de warme lucht je kamer uit... Ehm... sowy jongens, maar mama wil ook wel eens slapen en jullie krijgen de warme lucht van mij kado! Als je je raam open zet, de ventilator voor je open deur die de gang op blaast, dan zuigt de ventilator de warme lucht uit je kamer. Helpt alleen als je niet tegelijkertijd je droger aan zet.

* Koel douche... Ja deze heb ik al geprobeerd en helpt alleen bij het in slaap komen. Als je dan badend in het zweet een uur later weer onder de sprinkler moet krijg ik echt geen goede nachtrust.

* Nat T-shirt... Hoe verzinnen ze het! Lig ik in mijn natte T-shirt te slapen word ik wakker gemaakt door mijn wederhelft die mij vervolgens 10 punten geeft, kan ik weer gaan douche! Nee het leven is niet gemakkelijk met een hittegolf bij nacht, hoe houden jullie de boel koel? Graag meer tips, ik ga ze voor jullie testen. Als ze niet helpen dan kom ik bij jullie spoken, wees gewaarschuwd! Volgens mij helpt alleen nog een zwembad in de tuin, ik denk dat dobberen op een bedje in de open lucht het meest verkoelende is op dit moment... skinny dipping by night!

Tot de volgende wonder

A promiss is a prommis

Hoe heerlijk is het als je leuke kleding kan scoren in de sale? Nou ik hou der van en zeker vanuit mijn luie stoel! Zo af en toe neem ik een online shop onder de loep; deze keer bezoek ik Promiss. Ik kom regelmatig in de winkel en wordt er altijd vriendelijk te woord gestaan, hoe gebruiksvriendelijk is de site eigenlijk. Na het intikken krijg ik al zo'n hebberig gevoel, bij alles wat ik aanklik wil ik weten of ze mijn maat nog hebben en besluit het allemaal in mijn winkelmandje te zetten. Ik begin bij de vesten en truitjes, voor het nieuwe schooljaar wil ik wel wat zwarte basic truitjes willen hebben, hup in het mandje. Leuke actie, bij 2 truitjes gaat de prijs omlaag! Er verschijnt een smile en mijn ogen beginnen te twinkelen. Ik kom al snel bij de blazers en giletjes, o help! Ik ben verliefd! Een knalroze jasje kijkt me aan en schreeuwd ''neem mij, neem mij''  dus ook in het winkelmandje! Kom ik erachter dat ze hem niet meer in mijn maat hebben, nog wel in de kleur blauw en dan denk ik mwah. Ik zet hem er toch bij en ga weer verder shoppen. Nu ben ik heel benieuwd wat ik onder het kopje broeken ga vinden, een rode linnen broek heeft mijn aandacht gewekt en ook die verdwijnt in het mandje. Een trend wat je veel ziet zijn de gebloemde stoffen, ik kan er niet gecharmeerd van raken. Snel naar de grote maten, met mijn volle buikje kan ik daar ook wel vaak leuk scoren. Steevast klik ik op de jurken, wat mij opvalt zijn de strakke jurken. Met mijn figuur, de bolle buik, lijk ik al snel zwanger in deze jurken. Ik mis eigenlijk de A lijn jurken, die verdoezelen mijn minpunt en accentueren mijn twee pluspunten. Als ik een tip mag geven, meer A lijn jurken, de meeste volle vrouwen hebben twee prachtige pluspunten dus V hals en A lijn rond de middel en mij hoor je niet klagen! Ook hier zie ik veel bloemen, het blijft mij niet trekken maar dat is smaak gebonden.

Dan kom ik via via op een pagina en zie ik een jumpsuit helemaal mijn smaak! Hij blijkt ook nog mijn maat te zijn en ik besluit deze aan te schaffen. Het is nu al mijn favorieten zomer outfit, soepele stof, snel schoon en ook snel droog. Ik hoop niet dat men mij aan het eind van de zomer kan uittekenen met deze jumpsuit want hij zit als een tweede huid! De site navigeert prima, je kunt snel alles vinden en na jezelf te hebben aangemeld krijg je alle laatste nieuwtjes via je mail binnen. Om de prijs hoef je het niet te laten, gewoon eens gaan surfen bij Promiss. Mocht er op de sale nogmaals een sale komen ben je er als eerste bij en hoef je niets te missen! Je vind er ook leuke tips en trends, leuk om te lezen en zo weet je gelijk of je modebewust bezig bent. Een mooie 8.5 voor de site, zeker een bezoekje waard dames!

Tot de volgende wonder 

Haken, een bron van ontspanning

Eind januari zat ik gedwongen voor twee weken thuis na een gal operatie. Op zich niet iets ernstigs maar dat herstellen heeft gewoon even wat tijd nodig. Nou is mijn tweede naam Miss Ongeduld en kan ik niet echt lang stil zitten. Om de herstel periode door te komen lagen er boeken en films op me te wachten, wat moet je anders doen tegen de verveling? Ik kon de films niet volgen en de letters in de boeken waren meer een de rappe hip hop act; kortom concentratie zeer laag. Om de tijd te doden ben ik begonnen met een deken te breien. Zo'n zes en dertig lapjes die aan elkaar gehaakt een heerlijke warme lapjesdeken werd. De kids ervaren deze deken als troostdeken want voel je je niet lekker, heb je de maandelijkse periodiek oponthoud of voel je je gewoon bleg dan kruip je er onder, werkt beter dan een aspirientje. Al snel begon het jongste vruchtje er zo aan te wennen dat mamsie voor haar ook een deken aan het breien is. Nou komt het, in de grote SeaMen  tas lagen wat restjes wol, is toch zonde om weg e gooien? Ik besloot het haken eens te gaan proberen, hoe dat ging, nou zo...

Op Pinterest zag ik leuke babyslofjes, dat ziet er niet moeilijk uit. Prima oplossing om de restjes wol weg te werken. Waar ga je beginnen, laten we Google eens proberen. Al snel had ik patroontjes te pakken, ehm...

Instructions: 

Rnd 1: ch 3. 10 dc inside of the ring. Join to ch with sl st.

Rnd 2: ch3. 2 dc in each dc around (20 dc) etc...

Het lijkt wel pindakaas, ik snap er de ballen niet van. Wat moet ik nou doen, ch met dc en doorhalen ofzo? Youtube maar eens proberen, daar kwam ik een stuk verder mee. Na verschillende filmpjes te hebben bekeken ben ik gaan uitproberen en geloof het of niet het is gelukt! Vanaf die tijd ben ik elke vrije minuut aan het haken, weet ik ondertussen wat ch en dc is en haak ik me een RSI niet normaal. Natuurlijk moet het opgeleukt worden met een kraal of knoopje hier en daar, maar dan heb je ook wat. Ondertussen heb ik al zes paar slofjes verkocht en wie weet volgen er meer. In mijn omgeving zijn er velen zwanger, hoe leuk om dit cadeau te geven. Mijn nichtje is zwanger van een tweeling, daar ga ik ook iets leuks voor maken als we weten wat het gaat worden. Dat wordt dan een race tegen de klok, gelukkig groeien de kleintjes niet al te hard dus heb ik genoeg tijd om me de blaren op de vingers te haken. Sinds gisteren heb ik me gewaagd aan de mutsjes, nu vier mutsjes verder smaakt het naar meer, marktplaats draait overuren! 

Tot de volgende wonder

Dankwoord aan alle donateurs en sponsers

Vanmiddag was het dan eindelijk zover, we hebben de fiets van Sanne opgehaald bij Kemper Fietsen in Den Haag. Een paar maanden geleden zijn wij als ouders in inzamelingsactie gestart bij 4just1 dankzij een goede vriend Tony Hardebol, na een afwijzing van de gemeente. Dankzij twitter en facebook zijn velen de oproep voor donaties gaan delen met een geweldig resultaat. De donaties stroomde binnen en geloof het of niet, iedereen deed mee! Langs deze weg willen wij iedereen bedanken die het bericht gedeeld heeft, gesponsord heeft, BOO tassen heeft gekocht, een fotoshoot bij StudioXposure heeft gewonnen (thx Ad) en alle donaties die ons via privé of via 4just1 zijn toegekomen, hartverwarmend! Dan nog Carmen die ons heeft getipt over Kemper Fietsen en een vette donatie heeft gedaan... wij als ouders zijn er gewoon stil van! Ik heb nog een gezin blij gemaakt met leuke foto's voor oma, echt iedereen heeft iets verzonnen en dat allemaal voor een elektrische fiets voor Sanne. 

Om uit te sluiten dat ik iemand vergeet te bedanken, jullie zijn allemaal kanjers met het hart op de juiste plaats en geloof me, daar worden wij heel blij van. Niet te vergeten Sanne die vanmiddag weg reed met haar nieuwe fiets. Ons doel is bereikt, een elektrische fiets voor onze dochter die dankzij jullie lieverds zonder pijn en vol energie de wereld kan gaan verkennen! Jullie hebben een wonder uit laten komen TOP!

Tot de volgende wonder

Waar is de zon?

Het is al even geleden dat we de koperen ploert hebben gezien, laat staan gevoeld. Iedereen om me heen zit er met smart op te wachten en eerlijk gezegd snap ik niet waar men het vandaan haalt dat de aarde zich opwarmt, met wat dan? De winters worden steeds kouder en witter, laat de zomers dan warmer worden please? Nou wil het geval dat aankomend weekend de thermometer likt aan de 20 graden, ik stel me dit zo voor in samenspraak met het zonnetje? Het idee alleen al dat ik 's morgens mijn bed uit kom, naar beneden dartel om vervolgens de achterdeur open te werpen om de warmte vriendelijk toe te lachen. Niets zo heerlijk om mijn ochtend kopje thee met heerlijk broodje te kunnen nuttigen in mijn achtertuin, om daarna de tuin op te vrolijken met kleur in de vorm van plantjes! Ik zeg kom maar door zon! 

Nu even de keerzijde van deze voorspellingen, ik ben en blijf een Nederlander in hart en nieren. Eerst zien dan geloven, je zult het zien! Word ik zondag wakker en hoor ik geen getsjielp van de vogeltjes, die druk doende zijn om hun nestje te bouwen en hun terrein af te bakenen. Word ik niet wakker van de katten die me uit bed mauwen omdat ze naar buiten willen en word ik op zeker niet wakker met de zon op mijn bol. Is de temperatuur net 11 graden, hebben de wolken gewonnen van de zon en komt er hier en niet daar en bui regen naar beneden. Sta je startklaar om je wintertuin om te toveren in een zomerparadijs sta je met je kaplaarzen aan en regenjas je net gekochte plantjes in de zompige aarde te wroeten en twijfel je nog of je de hortensia moet snoeien. Zie dan maar eens je tuin te schrobben want dat water wat naar beneden valt is niet weg te bezemen. Tja, dit is mijn worst case scenario voor aankomende zondag, al hoop ik dat Piet Paulusma nu eindelijk eens stopt met liegen, anders noem ik hem vanaf maandag Piet Pinokkio!

Tot de volgende wonder

Tassen te koop voor het goede doel

Wie maakt mij los voor het goede doel? Ik heb nog 2 weekendtassen van het merk BOO. adviesprijs is €102,- ik vraag er €50- per stuk voor. Alles gaat naar de fiets van Sanne! Kleur geel en paars gebloemd, het is de nieuwe collectie van 2013! Het leuke is dat je deze tassen met een klein slotje kan afsluiten (niet bijgeleverd). 

Moederdagtip: Koop deze tas en doe er gelijk een weekentje weg bij voor je moeder/vrouw/vriendin en ik kan het bedrag gaan aanvullen voor de fiets van Sanne! Help Sanne zsm aan de fiets, het is al wat ik vraag, koop een tas en je maakt jezelf en een tiener van 16 heel blij!!! Je krijgt meer dan 50% korting, bij Omoda worden deze tassen verkocht voor €102,-, bij mij maar €50,-!

Deel dit met je vrienden = lief, zelf de tas kopen = top!!! ♥

Doneren mag ook nog steeds via 4just1 help ons aan de laatste loodjes!!!

Alleen de paarse tas is nog te koop!

Tot de volgende wonder

De droom van elke vrouw...

Vanmiddag kwam ik beneden en daar stonden dozen op mij te wachten, met daarin de geschonken tassen van het merk Boo. Als een klein kind schoof ik de doos naar me toe en gaf bij het openen de 'Zalando' gil! Een tas!!! En nog een tas, en nog 1 en... voor ik het wist had ik geen plek meer om te zitten doordat ik omringt was met tassen. Daar zit je dan met tranen in je ogen, mede doordat ik verkouden ben, al geef ik toe dat er ook een emotioneel traantje tussen zat. Nadat ik alle tassen had uitgepakt ben ik ze gaan fotograferen en beetje bij beetje kwamen ze op facebook. Ik had nog niet eens de volledige informatie erbij gezet toen men al begon te roepen VERKOCHT! Zo dat gaat hard, binnen een half uur had ik al vier tassen verkocht WOW! Als het zo doorgaat dan kan ik gaan cashen voor Sanne!

Toen ik ging kijken hoe dat nou werkt drukte ik op de knop met een verzoek voor uitbetalen. Daar las ik iets nieuws, je kan pas laten uitbetalen als de tijd verstreken is (nog 61 dagen) of als je je doel hebt bereikt. Dat is nieuw voor mij, niet goed gelezen dus. Maar we hebben het opgelost, alles wat er nu nog binnen komt en binnen is gekomen de afgelopen tijd stort ik in 1 x op 4just1 site. We vullen het zelf aan tot €1600,- zodat we alsnog een verzoek tot uitbetalen kunnen doen. Het duurt nog een maand voordat het op de rekening staat en als ik het zelf in 1 keer aanvult tot ons doel dan gaat er maar 1 keer een klein bedrag af. We zijn er bijna, wie maakt me los van deze tassen??? Je krijgt iets moois voor een donatie, mooier kan niet.  Het is bijna moederdag en ik weet zeker dat je je moeder heel blij maakt met een BOO tas. De gebloemde weekendtas is €102,-, de schoudertas LO is €87,- en de trolly RB is €157,- 

Mocht je toch nog willen doneren dan kan dat via 4just1. Alle donateurs en delers wil ik enorm bedanken voor jullie inzet. Mede dankzij jullie is dit project een geslaagd project geworden, TOP!!! Ik kan jullie niet genoeg bedanken, ook het verzoek om Sanne niet in een bericht te taggen is geweldig gegaan. Het blijft een pubertje en ik ben zo blij voor mijn pubertje. Vanmiddag kreeg ik eindelijk een telefoontje van de neuroloog, Sanne wordt binnenkort opgeroepen in AMC en dan maar hopen dat we haar probleem een naam kunnen geven. Duimen jullie allemaal mee dat we zo snel mogelijk kunnen aanvullen zodat we kunnen laten uitbetalen??? Ook namens een blije Sanne veel dank...

Tot de volgende wonder 

Een tas voor een goed doel

Zoals eerder geschreven heb ik in de aanbieding geweldige BOO tassen! Deze tassen zijn geschonken door Tony die mij heeft vertelt dat de opbrengst volledig naar de fiets van Sanne gaat. Het is binnenkort moederdag (ben je lekker op tijd) dus delen maar weer!

Met een Boo! aan je arm, schouder of heup, ga je geen uitdaging uit de weg om volop voor het leuke leven te gaan!

De tassen van BOO! zijn zo ontworpen dat ze passen bij elke levensstijl, bij elke economie, elke smaak! Vrolijk, vrouwelijk, uitgevoerd in zachte materialen en hoogwaardig kunststof ("vegetarisch" leer)  Alle tassen van BOO! zijn voorzien van een vakverdeling ritsen en waar mogelijk een extra cross-over band. BOO!, herkenbaar aan het metalen plaatje met BOO! logo.

1. Rosemary adviesprijs € 77.- Uit de collectie zomer 2013

2. Kameron adviesprijs € 87.-

3. VERKOCHT! Miranda

4. VERKOCHT! Mohsen

5. Robina adviesprijs € 102.- Uit de collectie zomer 2013

6 .KamboO adviesprijs € 157.- (is een trolly)

Mocht je interesse hebben in een tas bericht dan hieronder, app me, bericht me op fb of twitter, of mail me. Over de prijs valt te onderhandelen, als er een tas heel gewillig is gaat hij naar de hoogste bieder ;-)

Zodra ik de tassen binnen heb kan ik wat meer informatie geven over de maten en zet ik er wat meer foto's bij.

Delen = lief, kopen = geweldig! ♥

Tot de volgende wonder

Mission bike almost completed

Daar zit ik dan, achter mijn laptop met mijn bol in de zon. Wat ben je dan aan het doen Syl, nou ik ben de stand van zake aan het opmaken ontremd de elektrische fiets voor Sanne. Via 4just1 hebben we €920,- opgehaald, daar komt de fotoshoot nog bij van €185,- Tel daar nog de privé donaties bij en nog enkele toezeggingen, dan zijn we er bijna! Nog leuker om te lezen dat we enkele mooie tassen gedoneerd krijgen van Tony uit België  die we mogen verkopen voor het goede doel. Ik kan zeggen dat deze actie nu al geslaagd is, we gaan geweldig!  Ik denk dat we volgende week de 4just1 donatie button gaan laten uitbetalen, het duurt nl nog 30 dagen voordat het geld op de rekening van Sanne staat en ik hoop dat we dan alle toegezegde donaties ook binnen hebben zodat eind april Sanne haar fiets heeft. Sanne is a.s. maandag jarig en mag haar nieuwe orthopedische schoenen gaan ophalen. Het is altijd weer een spannend moment want zijn de schoenen geworden zoals het voorbeeld? Zijn ze geworden zoals ze het in haar hoofd had? Ons gevoel is er goed bij, fingers crossed! Vanaf haar 16e mag ze na 3 maanden een paar reserve schoenen aanvragen, dit worden een paar laarzen, daar gaan we ons de komende tijd over buigen. Het zou dan betekenen dat Sanne eindelijk weer een jurkje aan kan. Ze moet dan 14 maanden met haar schoenen doen en met een paar reserve schoenen/laarzen is dat goed te doen. Nou zie ik jullie denken, orthopedische schoenen, dat ziet er toch niet uit? Ik heb nieuws, elke schoen is na te maken met aanpassingen die voor Sanne de juiste steun geven voor haar voeten. Ze zal nooit een paar slippers kunnen dragen, laat staan een paar pumps. Ze is in haar keuze beperkt maar de degelijke bruine of zwarte stappers van vroeger is allang niet meer. Ook nu hebben we weer een paar geweldige sneakers uitgezocht die helemaal van deze tijd zijn. We laten er nog wat studs in zetten en ze kan er weer tegenaan. Het blijft creatief denken, daar beginnen we al aardig goed in te zijn.

Aan allen die dit lezen wil ik nogmaals vragen om te delen, hoe meer het verspreid wordt hoe beter. Heb je wat te koop maar niet de puf, ik verkoop het graag voor je als de opbrengst naar Help Sanne mag. Wil je nu doneren, dat kan via 4just1. Heb je geen geld om te doneren dan is delen van dit bericht al hartverwarmend mooi. Iedere euro is er 1 en we zijn er bijna! Aan allen die al gedoneerd hebben willen wij zeggen dat jullie toppers zijn! Dankzij jullie fietst Sanne straks zonder pijn en met veel meer energie naar school en haar vrienden, zonder afhankelijk te zijn van andere. 

Tot de volgende wonder

Woonboerderij te koop

Deze prachtige woonboerderij staat al een tijdje te koop in Nieuw Weerdingen (Drenthe). Mijn zwager  woont er prima, wil het niet dat hij het liefst weer terug wilt naar Den Haag. Zijn nieuwe liefde woont in deze regio en de afstand begint op te breken. Nou wil zijn familie hem ook weer zsm terug in het Westen maar dat gaat niet als zijn huis nog steeds te koop staat. Het is ook heel lastig om het huis in zijn totaal ergens in de regio Haaglanden te plempen, zijn toverstokje heeft net niet genoeg kracht om in een ommezwaai en ingewikkelde spreuk het huis te doen verplaatsen. Om deze reden wijd ik een blogje aan mijn lieve zwager zijn huis. Heb je altijd al rustig willen wonen, een boerderij met beesten willen houden en je kinderen de ideale plek op aard willen geven voor een rustgevende ontwikkeling, klik dan hier voor meer foto's en informatie. Ik weet dat er een enorm stuk land omheen ligt en dat het huis zeven kamers heeft. 

Willen jullie deze blog zoveel mogelijk delen met jullie vrienden, mijn zwager en zijn nieuwe liefde zijn de wanhoop nabij! Komop mensen, degene die het huis koopt krijg van mij, voor de koper en zijn gezin, een gratis knipbehandeling! 

Tot de volgende wonder 

Stand van zaken project 312

Afgelopen donderdag heb ik een geweldig project aangemaakt bij 4just1 ´help Sanne aan een elektrische fiets´. Natuurlijk wordt dit gesteund door vele facebook en twitter vrienden, het gaat super! Om iedereen op de hoogte te houden is er op facebook een groep aangemaakt alwaar wij elke dag de stand van zaken neerzetten. Op dit moment is er via 4just1 een bedrag van €731,- opgehaald, wat al een prachtige stand is. Voor alle donaties willen wij jullie enorm bedanken en blijf vooral delen via social media. Nu hebben we nog in de aanbieding een fotoshoot waarvan de opbrengst volledig aan Sanne worden gedoneerd. Op dit moment is de hoogste bieder Soeredj met een geweldig bedrag van €120,- al vinden wij dat dit best hoger kan.

Om meer bekendheid te geven aan de fotoshoot kan je hier je bod uitbrengen. Het gaat om een fotoshoot bij Ad van Geffen (StudioXposure) op 18 maart in Aalsmeer. Je mag 4 kleding setjes meenemen en het haar en de visagie wordt verzorgd door Artfaces. Je zoekt 8 foto´s uit die bewerkt worden op groot formaat, bijbestellen mag altijd. Je mag ook met z'n tweeën komen, dan mag ieder 2 kleding setjes meenemen en gaan jullie samen op de foto. De waarde van de fotoshoot is €225,- dus jullie snappen dat we nog wel wat biedingen kunnen gebruiken. Op 10 maart eindigt de bieding en wie dan als hoogste geboden heeft verwelkomen wij op 18 maart a.s. in de studio in Aalsmeer. 

Mocht iemand zich geroepen voelen om een leuke actie te willen beginnen dan kan je mij altijd een mailtje sturen zodat we daar ook mee aan de slag kunnen. Ons doel is om voor 25 maart het bedrag bij elkaar te hebben zodat Sanne op haar verjaardag de gereserveerde fiets bij Kemper Fietsen kan ophalen. Ook Kemper Fietsen heeft een duit in het zakje gedaan, daarvoor onze dank. 

Help Sanne aan die elektrische fiets en wij zijn u eeuwig dankbaar. Doneer vandaag nog op project 312!

Tot de volgende wonder

Donaties zijn welkom

Zoals ik in een eerdere blog al heb geschreven over de afwijzing van de elektrische fiets voor Sanne, hier het vervolg. In onze omgeving zijn een aantal mensen druk bezig om ervoor te zorgen dat er toch een fiets komt voor Sanne. Velen hebben geopperd om iedereen om een euro te vragen zodat onze schat zich zo snel mogelijk zelfstandig kan verplaatsen en energie over houd om de lessen op school te kunnen volgen. Ik moet zeggen dat ik dat best vervelend vond, ik kan niet in een ander zijn knip kijken en het lijkt op bedelen. Na er eens een nachtje over geslapen te hebben besef ik dat ik echt alles wil doen om mijn kind gelukkig te zien zonder pijn en dat ze energie overhoud om op school goed te kunnen functioneren. Dat er al velen meedenken naar oplossingen doet mijn hart verwarmen maar nu nog iets concreets want met lieve woorden is Sanne nog steeds niet geholpen. Ik heb daarom de stoute schoenen aangetrokken en via 4 just 1 een project gestart om geld in te zamelen voor de elektrische fiets. Voordat ik op enter druk gaan er veel gedachten door mijn hoofd en als u dit kan lezen dan heb ik de keus gemaakt om mijn dochter te helpen aan minder pijnlijke dagen, meer energie en goede leer prestaties. 

Ik wil u namens Sanne vragen voor een kleine donatie, een euro is al genoeg en u helpt er een opgroeiende tiener mee die haar leven net begonnen is. Lever lege flessen in, rook een pakje sigaretten minder, geef wat van je fooi, het maakt niet uit. Wat u terug krijgt is een grote glimlach en een warm gevoel ergens bij de hartstreek, ik durf te wedden dat uw dag niet meer stuk kan. 

Klik hier om uw donatie te geven. Namens Sanne wil ik u bedanken voor de donatie, laat uw hart spreken!

Tot de volgende wonder

PS
Hier een geweldige actie van Studio X-posure

Help Sanne want de Gemeente en andere instellingen laten haar barsten......

Ik geef een fotoshoot weg per opbod.... incl Visagie op maandag 18 mrt. a.s. Je mag hier bieden bij mij en dan ga ik dat op 10 maart bekend maken. De shoot houdt in 8 bewerkte foto's. Je wordt gecoached en wij gaan toffe platen maken..... Lijkt het je wat? Doe en bod vanaf EURO 15,00 bieden .... Wie is de eerste? Het gaat per 5 euro omhoog en na 100 euro met 10 euro. Deze shoot heeft een waarde van 225,00 euro!

Klik hier om naar de actie te gaan en mee te bieden!

Helaas moeten wij u melden...

Ons jongste vruchtje Sanne heeft een aangeboren afwijking aan haar voeten. Vanaf haar zesde maand loopt ze al bij een fysiotherapeut omdat we zagen dat ze bij het staan haar voetjes omklapte. In de volksmond heet zoiets een spits stand. De beugels die ze kreeg schopte ze met gemak uit en lagen meer op de grond dan ze aan haar benen zaten. Een gebed zonder end dus werd besloten om haar gewoon in het gips te zetten. Voordeel was dat ze dit gips niet van haar benen kon halen en ze leerde op deze manier lopen. Trots als een pauw kwam ze na een week aangelopen in de gipskamer en hoe blij waren we dat ze eindelijk liep. Sanne bleef nog een paar jaar verbonden bij het revalidatie centrum en uiteindelijk moesten haar voeten gaan groeien en was het maar de vraag hoe Sanne zich zou ontwikkelen. Op de lagere school had ze elke week fysiotherapie en eigenlijk ging het best goed met de voeten van Sanne. Nadat ze naar de middelbare school ging stopte de fysiotherapie ook en we zagen haar steeds krommer lopen en kwamen er rare bobbels an de zijkant van haar voeten. Zo kwamen we weer bij de orthopedische arts in het revalidatie centrum alwaar Sanne tot op de dag van vandaag nog steeds elke week hard werkt om de kracht in haar benen en voeten op peil te houden. In de tussentijd heeft ze nu twee paar orthopedische schoenen versleten en kan ze volgende week een nieuw paar gaan uitzoeken. Een heel verschil met vroeger, ze maken elke schoen naar wens, al blijft het altijd een orthopedische schoen, hoe je het ook wend of keert. Sinds Sanne naar een andere locatie is gegaan moet ze elke dag bijna zestien km. fietsen en dat lukt haar niet goed. Ze komt al moe aan op school en binnen school was het ook al niet veel beter. Het is een mooi gebouw met veel trappen, je snapt dat dit voor ons kleine meiske niet vol te houden is. Binnen de school zijn al enkele aanpassingen gedaan wat binnen het vermogen van de school kon. Zo heeft ze een buddy die haar tas draagt, een kaart dat zij toestemming heeft om vijf minuten later in de les te komen en ze mag in de kleine pauzes binnen blijven. Het was een begin en wat waren we blij om weer een lach op het mooie koppie te zien. Nu we een aantal maanden verder zijn is de glimlach aan het eind van de dag maar moeilijk te bespeuren. Ze komt binnen, heeft de puf niet om haar jas uit te trekken, graait een kat van de tafel en valt op de poef met kat onder haar arm in slaap. Huiswerk maken gaat moeilijk als je te moe bent om uberthaubt nog te kunnen eten dus schiet het schoolwerk er vaak bij in. 

Maar nu komt het, Sanne zou geholpen zijn met een fiets met trap ondersteuning (elektrische fiets) zodat ze nog genoeg puf over houd om de dag door te kunnen komen. De fysiotherapeut en de orthopedisch arts hebben een motivatie geschreven en wij een vragen formulier. Sanne zou met de bus kunnen gaan, wil het niet dat ze naar een bushalte moet lopen en van de bushalte naar school, dit trekt ze niet, de laatste tijd staan de bloedblaren op haar tenen en onder haar voeten. Gelukkig heeft ze hopelijk over vijf weken nieuwe schoenen omdat de oude haar te klein worden. Helaas duurt zo'n proces bijna zes weken met pas sessies en proef schoenen. Vandaag kregen we een telefoontje dat de aanvraag voor de elektrische fiets is afgewezen. Er is een alternatief, ze kan met de bus. Om meer spierkracht te krijgen kan ze naar de sportschool en ze wordt over een paar weken zestien dus kan ze ook haar scooter rijbewijs gaan halen. Laat ik dit dan even zeggen mevrouw de afwijzingsdeskundigen. De spieren naar haar zenuwen werken niet goed ivm een afwijking in haar DNA. Ze loopt hiervoor bij een neuroloog en die zitten ook met de handen in het haar. Wij als ouders moeten ook geprikt worden om te kijken waar het vandaan komt, het blijkt iets genetisch te zijn maar wat, dat kunnen ze ons niet vertellen. Ik zie mijn kind steeds meer achteruit gaan en het hulpmiddel wat haar zou kunnen helpen boort u door de neus van mijn dochter??? 'Ja Mevrouw, zo werkt de wet!' en daar mag je het mee doen. Op zich een logisch verhaal maar Sanne is de klos. Die fiets moet er komen en die zal er ook komen, al moet ik er een sponserloop voor organiseren. Sanne krijgt haar fiets omdat ze het verdient... wordt vervolgd!  

Tot de volgende wonder

Bedrijfskleding een voordeel?

Zo'n 4 dagen in de week heb ik dit probleem niet, dan verhul ik mijn mooie rondingen in een werkpak. Zodra ik onder de douche vandaan stap kan ik blindelings mijn kleding pakken zonder uren te staan treuzelen voor de kast. Het wordt wat ééntonig elke dag hetzelfde aan maar ik kan dan ook een half uur later opstaan. Tot je een week vrij bent, dan moet ik gaan spitten in mijn kledingkast, het was al even geleden dat ik daar iets uit gehaald had voor een feestje. Laten we beginnen aan de linker kant en ik trek er een vrolijke tuniek uit en bedenk dat ik hierbij wel die leuke broek kan aantrekken, maar waar heb ik die gelaten. Tijdens het zoeken achter de stapel veilig zwart vind ik de broek en trek het setje aan. Tja, die broek is iets te ruim geworden, waar heb ik mijn riem gelaten? Driftig begin ik te spitten op de bovenste plank tussen de sokken en de lingerie, alles gevonden maar geen riem. 'Heeft iemand mijn riem gezien?' vraag ik aan degene die het wilt horen. Aan het antwoord te horen heeft niemand mij gehoord en ik geef nog eens een brul met de volumeknop op oorverdovend. Nog steeds krijg ik geen gehoor omdat iedereen druk bezig is met zijn eigen ding. Geïrriteerd geef ik wat kreten die voor niemand zijn te verstaan en begin aan de volgende plank. Na een functioneel zoeken van tien minuten breek ik mijn nek over mijn spijkerbroek en zie daarin mijn riem. 'Laat maar, ik heb hem al gevonden!' roep ik nog en dochterlief steekt haar hoofd om de deur, 'riep je wat?' Na de riem in de broek te hebben geregen trek ik het tuniekje aan en bekijk mezelf in de spiegel. Hmz, die is ook al te wijd, snel trek ik hem uit en kwak het op bed. Ik zie nog een tuniekje en trek die aan om vervolgens het ding weer over mijn hoofd te trekken, past niet bij mijn broek. Ik had nog een leuke jurk, waar is die gebleven en ik lig weer met mijn kop tussen de kleding op zoek naar dat leuke jurkje. 'Gevonden!' Ik trek deze aan en zie dat ik hieronder toch wel mijn 'bangmaker' aan moet trekken wil ik die hobbels aan de flanken weg willen werken. Hij ligt vast op de plank lingerie en ik trek de plank leeg om de inhoud vervolgens op mijn bed te gooien. Dit is een stuk makkelijker zoeken en vis de 'bangmaker' tussen de stringetjes vandaan. Natuurlijk had ik eerst die jurk uit moeten trekken, met een rood en bezweet hoofd sta ik voor de spiegel en mis nog een jasje of bolero, zucht... 'Ow, ik heb helemaal niets om aan te trekken!'

Als ik na de passessie mijn bed zie dan ben ik nog wel een uur bezig om alles weer netjes in de kast te leggen en hangen. Nog steeds heb ik niets gevonden en besluit mijn huispak maar aan te trekken. Wij dames hebben het er maar moeilijk mee. Even spontaan iets drinken met je vrienden zit er niet in, ik kan gewoon niets leuks vinden in mijn kast. Nou weet ik dat er genoeg kleding in hangt maar waar? De conclusie die ik hieruit trek is dat ik gewoon te weinig vrije dagen heb om de inhoud van mijn kledingkast in mijn hoofd te prenten. Zo zie je maar dat bedrijfskleding veel meer nadelen heeft dan voordelen, ik ben het overzicht helemaal kwijt in mijn kledingkast! 

Tot de volgende wonder

Vaarwel Ymke en aanverwante ontstekingen

En dan lig je afgelopen vrijdag in het ziekenhuis om een ontstoken galblaas inclusief galstenen te laten verwijderen. Natuurlijk gaat er een heel traject aan vooraf met klachten die lijken op maagpijn. Geen gekruid eten, daar kwamen de klachten vandaan dacht ik. Al jaren, blijkt dus nu, heb ik last gehad van gal aanvallen, al was er niets te zien op de echo, tot afgelopen november. In minder dan een half uur was mijn buik zo opgezet en kreeg ik zoveel pijn dat ik toch maar besloot om naar de dokterspost te gaan. Alweer was het vermoede galstenen, daar het blijkt dat vrouwen van mijn leeftijd hier meer last van hadden dan mannen. De volgende dag naar de arts gegaan voor een verwijzing naar het ziekenhuis om nogmaals via een echo te kijken of het zo was. Er bleek een steen in te zitten met een doorsnede van 3 cm. wat op zich best een aardige omvang is. 'Zo groot? Ik ga haar maar een naam geven!' en daar was Ymke geboren. Op maandag 7 januari kreeg ik bericht dat ik me op 18 januari mag melden in het ziekenhuis om dit alles te laten verwijderen. Om 7 uur kwamen we aanrijden en na een intake gesprek gingen we naar de ziekenzaal, waar mijn bedje al gespreid stond. Eerst bloed prikken, mochten ze bloed nodig hebben dan is het handig om te weten welke bloedgroep. Het leuke was dat mijn HB waarde altijd te laag waren, nu had ik een waarde van 10... 'wat is uw geheim mevrouw?' Tja, als ik dat vertel dan is de tekst op een pakje siggies niet meer geloofwaardig. 

Om kwart voor 8 reden ze mij met bed en al de voorkamer van de OK binnen waar het drama begon. Uit ervaring weet ik dat ik links moeilijk te prikken ben, problemen dus met het inbrengen van het infuus. Zat hij er net in na veel pijn werd er doodleuk gemeld dat hij in de rechter hand moest. Had niets uitgemaakt want hij zat niet goed in de linkerhand, hij is fijn! Gelukkig zat het infuus in notime in mijn juiste hand en we konden beginnen! Ik snap best dat je een makkelijk kleedje aan moet, past altijd en is met drukkertjes zo los te trekken, maar zo'n ding tocht niet normaal! Gelukkig mocht ik mijn thermo sokken aan houden en kreeg ik op de OK een lekker warm velletje. Voordat ik in slaap zou vallen stelde de chirurg me zo op mijn gemak en beloofde goed voor me te zorgen, de schat! Ik hoop echt dat ik bij hem op controle mag over 2 weken. Om half 11 werd ik weer op zaal gereden, 4 gaten rijker in mijn buik. De volgende morgen mocht ik gelukkig weer naar huis om verder te herstellen. Nu een weekend later voel ik me aardig, denk dat ik al heel wat kan maar niets is minder waar. Ik ben uit mijn hum, voel me als een omgewaaide Abri en wil tegen alles aanschoppen omdat niets lukt. Ik word gek van mijn eigen gedrag, dat is toch raar? Ik vul de dagen met liggen, eten, drinken, lezen, film kijken en thats it! Natuurlijk weet ik wel dat dit tijd nodig heeft om te herstellen al kan ik er het geduld niet voor vinden. Het zou al een flinke vooruitgang zijn als ik een nacht door kan slapen, het is me vanmiddag niet gelukt om wakker te blijven... lui wijf ben ik he? 

Tot de volgende wonder

Gezellig knutselen

Niets heeft mij zo getraumatiseerd als het knutseluurtje op de kleuterschool. Elke dag mocht  ik mijn voorkeur geven waar je wilde spelen, als echte meid kon je mij niet blijer maken dan spelen in de poppenhoek. Natuurlijk was ik daarin niet de enige en was het vechten wie er die dag mocht spelen in de poppenhoek. Als je naam dan niet genoemd werd dan was mijn dag al verpest. Nee Syl mocht plaats nemen aan de knutsel tafel. Op zich niets mis mee, maar probeer maar eens met een veel te dikke kwast een klein propje op papier te plakken. Die krengen bleven overal aan plakken behalve aan het papier! Werkelijk alles zat onder de lijm en mijn propjes kunstwerk zag er nooit uit zoals ik in mijn hoofd had. Ik kon helemaal uit mijn jurk springen als ze geen roze papier meer hadden, moet ik dan iemand een blauw gezicht geven? Als ik dan zag dat iemand anders het laatste velletje roze tussen zijn papiertjes had moest ik dat hebben anders klopte het beeld niet meer. Op slinkse wijzen wist ik een stukje te ontfutselen, het andere kind gelijk in tranen... huilebalk! Maar, ik had mijn stukje roze gna gna!

Waar ik ook nog slapeloze nachten van heb was stukjes stof uitknippen die je vervolgens op een kleurplaat moest plakken. Welke agoog dit verzonnen heeft moeten ze achter al die stukjes stof plakken! Het begon leuk, een tas vol vrolijke kleurtjes stof, een kleurplaat, lijm en een schaar. Al snel had ik mijn stukjes stof eruit gevist en begon alles te combineren. Toen kwam de ellende, je moest dit uitknippen met een schaar waar je nog geen papier mee kon knippen. Je kent ze wel, van die speciale kinderschaartjes die niet goed knippen en zeker geen stukje stof. Hoe je de schaar ook hield hij knipte nergens doorheen. Na vijf minuten was ik er klaar mee en pakte de kleurpotloden om toch iets van kleur op het witte blaadje te krijgen. Jaja, toen was ik al een slimme meid die innovatief kon werken. Geen probleem zo groot, Syl had er wel een oplossing voor. Jammer genoeg vond de kleuterjuf dit geen goed plan, je bent begonnen met stofjes knippen en daar ga je gewoon mee verder. De schaar werd weer in mijn handen geduwd en ik kon weer gaan knippen. Ik herinner me nog dat ik aan zo'n werkje zat om een tekening te maken voor Sinterklaas. De grote stukken stof kreeg ik nog redelijk in vorm gescheurd, maar probeer maar eens een ronde vorm te scheuren of knippen met een botte schaar! Dat had zelfs de kleuterjuf niet voor elkaar gekregen. Uiteindelijk heb ik de hele ochtend niets gedaan, met ondeugdelijk materiaal kan ik niet werken PUNT! Als men zegt dat het leven van een tiener zwaar is, een kleuter zet ook wel eens de hakken in het zand en laat de boel gewoon lekker de boel. 

Tot de volgende wonder