maandag 21 februari 2011

Hoofd schouders knieen... hoofdpijn!


"RING!!!" Hoor ik het nou goed? Is dat het geluid wat ik elke morgen het meeste vrees? Natuurlijk het is mijn wekker, waar zit die verrekte snooze knop! Gevonden en met een klap mik ik mijn mobiel nog even op het nachtkastje. Ik pik vandaag maar eens 10 minuten extra want dat heb ik wel verdient. Helaas is met het afgaan van de wekker ook mijn hoofdpijn weer op gaan spelen en dan ben je snel klaar met slapen kan ik je zeggen. Het begon gisteren avond, ik ging mijn bed in met een lichte hoofdpijn en dacht nog als ik nu ga slapen word ik morgen wakker zonder hoofdpijn. Alles wat er weg ging behalve die koppijn, het werd alleen maar erger! Rond drie uur lag ik nog te draaien en had ik alle pijnpunten al gemasseerd, reiki op mezelf toegepast en het liefst wilde ik mijn hoofd tegen de muur bonken! Helaas bonkte het als een idioot achter mijn ogen en het ging niet weg, wat ik ook probeerde. Ik besloot mijn bed uit te gaan om een aspirien in te nemen, dit hou ik echt niet lang meer vol. Kom ik beneden ligt hubby op de bank te snorren met de tv aan, kat op de andere bank in een houding waar een lenige Yogadocent jaloers op wordt en ik op zoek naar de pillen. Ik trok een la open, geen pil, nog een la open, ook geen pil. Dan toch maar eens kijken in mijn tas, wederom geen pil te vinden. Ik heb zelfs in de voering gekeken of daar nog een knalroze pilletje in zat maar helaas. Ik besloot hubby wakker te maken, daar zat geen beweging in, hij mompelde nog dat er geen pillen meer waren. Nou, daar ben ik dan mooi klaar mee! Hoe moet ik nu in slaap komen, met deze vorm van pijn helpt schaapjes tellen ook niet echt.

Na een paar glazen water te hebben gedronken ben ik toch maar naar bed gegaan. Elk uur hoorde ik de kerkklok slaan en op mijn wekker was het al bijna ochtend... o help! Van gekkigheid ben ik met mijn tenen gaan wiebelen en dacht ik aan een ingegroeide nagel, dat is minder erg dan hoofdpijn. Ik moet na half 5 in slaap zijn gevallen tot die verrekte wekker ging om 7 uur. De hoofdpijn was nog niet weg, geen winkel open om 8 uur die pillen verkoopt, deze dag wordt een hel! Plots schiet me te binnen dat ik nog een pil op mijn werk heb liggen, voor noodgevallen. Dit is een noodgeval denk ik en strompel naar de badkamer. Wat ik in de spiegel zag maakte me niet echt blij. De wallen hingen ergens op mijn kin, de oogleden waren zo dik als mijn vingers en het haar stond op coupe ravage, nieuwe trend? Snel de kraan open op standje hot en genieten maar! Toen de make-up op mijn gezicht gesmeerd werd zag ik in de spiegel dat het een zinloze actie zou worden, wat haat ik maandagochtend als het niet gaat zoals het moet. Met veel kunst en vliegwerk heb ik (inclusief nog steeds de barstende koppijn) mezelf toonbaar gemaakt. Op school aangekomen ben ik snel naar mijn postvakje gegaan en daar lag mijn pijnstillende roze pilletje al op me te wachten. Nooit gedacht dat ik zo naar mijn postvak kon verlangen als deze maandagochtend...

Tot de volgende wonder

Geen opmerkingen:

Een reactie posten