zondag 20 februari 2011

Zondagmorgen blues

Het is donker, ik zie geen hand voor ogen. Rechts hoor ik een zacht snorrend geluid die mij enige richting geeft. Als ik er naartoe loop zie ik een warm licht opdoemen en ik word er naartoe getrokken. Het geluid komt dichterbij en ik vraag me af wat het geluid voorsteld. Plots hoor ik iemand om hulp schreeuwen, het komt van ver en het warme licht is plots verdwenen. Op zoek naar de schreeuw zie ik in een flits iets voorbij schieten en plopt bij mijn voeten neer. Had ik mijn toverstok maar bij me zodat ik wat meer licht kon maken, wat ligt  er bij mijn voeten? Plots ben ik wakker en weet ik het weer, maast mij ligt hubby het bos om te zagen, het warme licht is de flauwe zon door de lamellen en aan mijn voeten vraagt de kat om aandacht, hij heeft honger. Ook goedenmorgen!

Ik besluit mijn bed uit te komen en kom de kamer in gelopen, wat een troep! Voor de bank breek ik mijn nek over een paar schoenen maat 44, op tafel kan ik zien wat er vanacht door de mannen is gesnoept, op de bank een hoopje kleding wat de was in moet AAAARRRGGG!!!! Beneden gekomen wacht mij een stilleven aan troep wat nodig opgeruimd dient te worden. Nou IK  ga dat NIET doen! Het komt mij zo onderhand de neus uit dat iedereen zijn spullen maar ergens neer kwakt en wacht op ma Cemsto die het achter hun kont opruimt. Het is niet alleen voor jullie weekend hoor, mag ik er ook een beetje van genieten? Eigenlijk moet ik het gewoon allemaal op een hoop gooien en als ze naar beneden komen mogen ze gaan grabbelen naar hun eigen spullen. De volgende keer flikker ik alles in een vuilniszak en als ze het dan nog terug willen staat het in zakken buiten!

*half uurtje later*

Langzaam wordt de huiskamer weer zoals ik hem herkende in mijn herinnering, schoenen op hun plek, jassen aan de kapstok, vuile kopjes in de keuken, al met al ben ik een half uur bezig om de huiskamer weer bewoonbaar te maken. Je maakt je druk en eigenlijk is het zo gebeurd. Als de heren zo naar beneden komen zien zij vast niet dat het opgeruimd is en wil ik een heerlijke brunch, voor ontbijt is het nu toch al te laat...

Tot de volgende wonder

4 opmerkingen:

  1. Ach lieve Silleke, de wonderen zijn de wereld nog niet uit,en het is zoooooo herkenbaar! Ik hoop dat je inmiddels heerlijk gebrunchd hebt.......
    Je bent een duizendpoot, topperjte!! Liefs Lientjeeeee

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Ik heb ondertussen van zoonlief broodjes gebakken ei gekregen, maar de thee zal ik zelf moeten zetten vrees ik hahaha

    XXX

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Toch vreemd dat ik elke dag mijn nek breek over een paar schoenen aan het voeteneind van de echtelijke sponde. Schoenen die uiteraard niet van mij zijn....

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Die zijn ook niet vzn mij, volgens mij moeten we onze 2ling gaan verbannen uit onze kamer hahaha

    BeantwoordenVerwijderen