Zo, de eerste week na de operatie en wat eet ik zoal. Nou best wel veel verschillende dingen eigenlijk. De eerste week heb ik rustig opgebouwd, ik voelde mij totaal niet uitgehongerd of uitgedroogd. Je drinkt en eet met de klok en zoveel mogelijk op gezette tijden. Nou had ik mij voorgenomen om mijn wekker steeds te zetten, daar ben ik niet eens aan begonnen! Als ik dat er ook nog bij krijg hou ik helemaal geen vrije tijd meer over, sjongejonge. Het moet wel even gezegd worden; ik zit middenin een herstelvakantie he, ga ik mezelf niet al te druk maken toch? Enfin, hoe ziet mijn dag er dan zo'n beetje uit hoor ik jullie denken, nou luister...
Mijn wekker gaat, herstel de wekker van manlief gaat, want ik heb herstelvakantie. Dat wordt minstens drie keer snoozen voor mijn schatje moet opstaan om te gaan werken. Voor mij is dat een teken dat ik mijn bed wordt uit getakeld, want opoe kan nog niet gracieus als een vlotte hinde het bedje uitstappen. Ik ga vervolgens naar beneden en na het toiletbezoek gaan de pilletjes erin. Dat zijn voor nu een maagbeschermer, een paracetamol, biotin en als ik nog niet nummer twee heb gedaan op het toilet de afgelopen dagen, gaat er nog een klein laxeerpilletje achteraan. Let op, dat is drink moment één. Vervolgens krijgen we het badkamer ritueel, okseltjes fris, soep uit de ogen, tandjes gepoetst, afdrogen en dan hopen dat de benen droog zijn voor ik in mijn 'tentacompleta' stap. Dan de kast in en iets aantrekken waarvan je weet dat je dit binnen een maand niet meer gaat passen. Bij wijze van spreken zou ik mij elke dag makkelijk een paar keer kunnen verschonen, zoveel hangt er nog in wat mooi en straks te groot is. Ik loop naar beneden, nadat ik een wasje uit de machine getrokken hebt en deze behendig in de droger weet te mikken. Beneden aangekomen krijg ik eetmoment nummer één; een skyr to go. Dan is het tijd voor het dagelijkse ómmetje' die worden al wat langer, ik ben TROTS! Als ik dan weer terug ben wordt het weer tijd voor een volgende drinksessie. Kleine slokjes moet lukken Syl, gewoon in een glas. Na de boodschapjes in huis te hebben gaat de denkbeeldige wekker af voor een tussendoortje, komop Syl, je kan het! Zo gaat het de hele dag door tot ik naar bed ga.
Vanavond heb ik voor het eerst gekookt voor mezelf, broccoli, aardappelblokjes en een stukje kipfilet. Het lag op een boterham bordje en na zes hapjes zat mijn banaantje vol. Heel bizar dat je ogen nog geen connectie hebben met je nieuwe maag. Gelukkig werken mijn hersens prima en voel ik feilloos aan dat die zes hapjes genoeg zijn. Ik zal de aankomende maanden echt nog wel eens ergens tegenaan lopen of iets eten wat niet goed valt, geen probleem. Het feit dat ik opnieuw moet leren eten neemt niet weg dat ik elke keer die uitdagingen aan ga. Nu een uur na mijn avondmaal voelt mijn banaantje nog heel vol aan, ik mag weer drinken maar ik pas even...
Tot de volgende wonder
Geen opmerkingen:
Een reactie posten