Lui in de zon

Daar zitten we dan, eindelijk is daar dan de langverwachte zon. Als we kijken op de kalender dan verwacht je dit niet op twee oktober. Sinds 1921 is dit niet meer voorgekomen, zou de barometer dan echt de weg kwijt zijn? Gisteren hebben velen hun behind geparkeerd aan het strand, terwijl ik druk aan het werk was. Toen ik richting huis ging en hoorde dat mijn ventje met goede vriendin Debby op Scheveningen zat stak dit wel een beetje. De afgeknipte haren plakte nog aan mij bezwete lichaam en ik verlangde naar een douche. Toen ik thuis kwam moest er nog van alles gebeuren al stelde ik dat even uit om even te genieten van die paar zonnestralen met een siggie in de ene hand en mijn tablet in de andere hand. Wat er ook zou gebeuren, morgen parkeer ik mijn ass op een lui bedje met een goed boek, en dat heb ik gedaan ook! De meiden hadden het ook heerlijk, die waren als van ouds in het water te vinden. Rollend in het zand, spetterend in het water genoten ze volop. Vandaag kon ik eindelijk mijn broodnodige vitamine D tot mij nemen, lui in de zon die ik zo gemist heb. Een tas vol eten en drinken mee, brilletje in de tas samen met mijn boek en genieten maar! Toen mijn dinnetje belde hoe laat we naar huis kwamen was het al over half zes, zo laat al? Ik lag zo lekker en zat helemaal in mijn boek, eerlijk gezegd had ik nog wel een uur kunnen liggen. Zelfs de irritante moeders om mij heen konden me niet uit mijn zonnige humeur krijgen. Zie het voor je, moeder zit aangekleed in hemd en spijkerbroek op een washandje, groter was de handdoek niet. Plastic tasje van de Appie Heijn ernaast met wat proviand en zoonlief van een jaar of vier die het water in wilde en steeds weg liep. Je moet toch als moeder snappen dat je zoon met leeftijdsgenootjes in het water wil spetteren? Pak dan je spullen en ga dichter bij het water zitten zodat je hem in de gaten kan houden denk ik dan. Nee, er werd steeds dezelfde vraag aan de knul gesteld 'Waarom blijf je niet hier voor me spelen in het zand? Waarom loop je steeds weg? Moet mama nou echt boos op je worden???' Mijn god mama, snap het dan toch! Pak je washandje en plastic 'tuut' op en ga met je zoon bij het water zitten! Ik had zo'n medelijden met dat knulletje dat ik bijna mijn mond niet kon houden. 'Mama, waarom ga je niet bij het water zitten, mama waarom trek je aan zijn oor, mama doe es even relaxt zodat het voor iedereen gezellig is? Ze waren hem op een gegeven moment kwijt, gaan ze zoeken bij de toiletten en laten een ander klein ventje ALLEEN bij de tas en washandje zitten, dan snap je het werkelijk niet. Wij hadden de kleindochter van mijn dinnetje ook mee, die speelde bij het water, ging niet ver en zocht steeds oogcontact met ons. Geen neurotische taferelen maar duidelijke afspraken. Ze was veelal met haar oundere zus en Sanne in het water te vinden, maar de grote meiden wilde ook wel eens dieper het water in. Kita bleef dan gezellig bij ons, dronk rustig haar drinken op en ging af en toe kijken of ze de meiden al zag. Ze hield alles goed in de gaten en wij haar, kijk neurotische mama, zo kan het ook! Ondanks het 'irritatie factortje' hebben we het erg gezellig gehad en hebben we naar alle waarschijnlijkheid voor het laatst genoten van dit prachtige oktober zonnetje aan het meer.

Het moet niet gekker gaan worden, straks vieren we kerst in onze bikini en moeten we in de zomervakantie gaan skiën. In ieder geval heb ik vandaag genoten van het prachtige najaarsweer en eerlijk gezegd zou ik volgend weekend ook nog wel in de zon willen bakken. Ben ik de enige die dat graag zou willen of heb ik medestanders die voor nog zo'n zonnig weekend gaan?

Tot de volgende wonder