Zo eens per maand mogen wij vrouwen zich onprettig voelen met van alles tussen de benen. Als je geluk hebt kan je er de klok op gelijk zetten en weet je precies wanneer je weer mag genieten van muizenmatrassen en rolkussens tussen de benen. Het blijft een mooi gegeven van moeder natuur, al ben ik er met mijn bijna zesenveertig jaar wel een beetje klaar mee. Bij mij loopt de biologische klok achter of enorm voor, de afgelopen tien jaar ben ik volgens mij nog geen dag op tijd geweest. Ja dames, moeder natuur laat zo af en toe wel eens een steekje vallen. Ik was vijftien toen het maandelijks ongemak zich aanmelden, ineens was ik geen meisje meer maar een vrouw. Ik snapte er niets van, iets wat elke maand terug komt maakt mij een vrouw? Mijn moeder vertelde mij dat mijn lichaam nu rijp was om kinderen te baren. KINDEREN??? Ik moest er niet aan denken, als oudste van vier kids had ik mijn portie wel gehad. Als ze groter worden jatten ze je kledingkast leeg, bedelen ze om geld en nog erger, ze janken zoveel. Aan mijn lijf GEEN kinderen. Nou is dat als vijftienjarige niet zo verwonderlijk, je bent bezig met hele andere dingen. Het was middenin mijn vakantie en heet. 'Mam, als ik nou wil zwemmen, kan ik dan zo'n matras in mijn bikini stoppen?' Zo groen als gras was ik, totaal niet bewust dat je tijdens deze week niet kon zwemmen. Tampons waren er wel maar die durfde ik niet te gebruiken. Tijdens het bekijken van zo'n reclame weet ik nog dat ik aan mijn moeder vroeg wat dat was. Het antwoord kwam uit een wel heel onverwachte hoek. Mijn twee jaar jongere broertje wist mij te vertellen dat dit dames sigaretten waren. HUH? Er werd smakelijk om gelachen en ik wist het toen nog steeds niet. Jaren heb ik geloofd dat dit dames sigaretten waren. Het zullen wel hele zware sigaretten zijn geweest want mijn moeder rookte alleen maar Belinda lang. Als ik ga graven in mijn geheugen dan heb ik dit maandelijkse feestje nooit prettig gevonden, nog steeds niet hoor. Eigenlijk zou moeder natuur een aanpassing moeten doen in haar ontwikkeling. Als je besloten hebt geen kinderen meer te krijgen mag het van mij weg blijven. Na een bloedonderzoek heb ik gevraagd of ze ook konden testen of ik al in de overgang ben. Je raad het al, nog bij lange na niet! Ik loop nu al met opvliegers, loop de eerste dagen leeg en voel me een vaatdoek.
Nou ben ik gezegend met vier kids waaronder twee meiden. Afgelopen maand is mijn jongste vruchtje lichamelijk een vrouw geworden en ze vond het maar ongemakkelijk. Ze wist dat het eraan zat te komen, de muizenmatrasjes lagen al een tijdje klaar voor gebruik. Op een middag kwam ze naar me toe en zei me op fluistertoon; 'Mam, ik ben vandaag voor het eerst ongesteld geworden.' Arm kind, nu zit ze er voor de komende veertig jaar aan vast. Toen er vanaf het toilet door dochterlief werd geroepen keek papa mij aan en zei; 'Dat is jou taak, ga eens kijken?' Nee hè, moet ik straks gaan uitleggen hoe een tampon werkt! Daar gaat ze nog even mee wachten, ze houd het voor nu nog even op het maandverband. Gelukkig heeft ze genoeg vriendinnen die al jaren met het maandelijks ongemak zitten dus zal ze snel genoeg om de 'dames sigaretjes' gaan vragen.
Tot de volgende wonder
Geen opmerkingen:
Een reactie posten