Grens bereikt met bezuinigen

Zo langzamerhand zitten er geen gaatjes meer in mijn riem om mijn broek op te houden. De rek begint er nu toch wel een beetje uit te geraken, zo vermoed ik bij het gros van de bevolking. Het water staat ons bonagezinnetje al aan de lippen dus moet er hier ook wat worden bezuinigd. Ik vraag me dan hersenkrakend af waarop ik nog kan bezuinigen? Gezellig een dagje relaxen in de sauna met manlief hebben we al meer dan een jaar niet meer gedaan. Een dagje pretpark, is ook al meer dan een jaar geleden, we spelen rollercoaster tycoon om het pretpark gevoel niet kwijt te raken want je moet toch wat. De laatste film was Harry Potter, omdat je die gewoon in de bios moet hebben gezien, die dag hebben we broodjes knakworst gegeten ter compensatie. Ons gezinnetje is lang niet het enige gezin die voor de crisis met gemak rond kon komen en nu eigenlijk een stukje salaris te kort komt. Natuurlijk zijn er ergere gevallen, ik kan nog elke avond een warme prak op tafel toveren en speur me gek naar koopjes en aanbiedingen. Toch voorzie ik een karigere kerst dan vorig jaar, een aardigheidje onder de boom en geen groot cadeau. Eigenlijk maakt dit me erg creatief, waar kan ik ons nog blij mee maken? Juist, een gezinsspel waar iedereen wat aan heeft. Een avondje puzzelen, je weet wel van die figuurtjes die in elkaar passen en wat dan een mooi landschap voor moet stellen. Zo'n doos vol stukjes waarbij je al een dag bezig bent om alle kantstukjes uit te zoeken. Laatst was ik in de kringloop en daar stonden stapels van die puzzeldozen voor een paar euro. Hetzelfde met familiespelletjes, te kust en te keur voor bijna noppes! Mijn vriezer begint al langzaam vol te raken met vlees, toch wel handig om aanbiedingen te vinden, zo kunnen we gezellig samen aan de kerstdis zonder dat je het merkt! Hetzelfde met kleding, Sanne heeft de mazzel dat ze slank is en veel merkkleding krijgt van het buurmeisje van oma. De Primarkt is nu al een favoriete winkel voor zoonlief en mamsie, die vult haar kast met leuk spul via marktplaats. Waarom geen kleding kopen die door anderen verveeld en voor mij als nieuw zijn?

Nee, zo'n crisis maakt je creatief en het bespaard je een hele hoop zuurverdiende euries. Eigenlijk is zo'n crisis toch nog ergens goed voor. Zolang we niet naar de voedselbank hoeven en we voor kleding niet in de zak van Max hoeven te duiken gaat het ons toch goed?

Tot de volgende wonder