zaterdag 12 november 2011

Toen ik nog geloofde


"Wie komt er alle jaren, daar weer uit Spanje varen"
Met zijn boot vol cadeautjes en suikergoed
Je ziet de kinderen al uren in de haven staren
verwarmd met wanten, jas en een muts op hun koude snoet

Als peuter was hij 'de enige echte' Sinterklaas die er bestond
niet zo'n neppert die bij ons thuis kwam zuipen
Je kent ze wel, zo'n Sint die de hele straat afwerkt in één avond
voor die creaps zou je met veel geweld onder de koelkast kruipen

Nee de tv Sint was voor mij DE man daar kom je niet omheen
van zijn Pieten kreeg je nooit een zwiep met de roe
Ik heb hem nooit in het echt gezien en was hij een fenomeen
zeker te weten als hij meer tijd had, kwam hij naar mij toe!

De Sinterklaas die bij ons was gekomen
had een hoofd Piet die hielp wel van wat geweld
Die spookte nog maanden lang verder in mijn dromen
ik was totaal van streek en door nachtmerries gekweld.

Het jaar daarop kwam hij weer binnen met zijn pakjesboot
nog steeds die tik met de roe niet vergeten
Toen mijn vader mij riep en nam mij lief op zijn schoot
en zei; 'Ik moet je toch even wat laten weten

'Lieve schat, je bent nu groot genoeg om je dit te vertellen'
nu kwam er een rotverhaal op mij af, ik voelde het aan
'De Sint is maar een verklede man, net als zijn metgezellen,
een bisschop uit Mira en die Piet is maar een simpele Afrikaan'

Eerst de zandman, toen de sprookjes en de tandenfee
wat kon ik als kind nog meer voor leugens verwachten?
Nog maar te zwijgen over de misgelopen cadeautjes, o jee
die kreeg ik van pap en mam, daarover dus geen klachten


Hoe Nederlands dit kinderfeest ook mag zijn
ons huisje wordt al jaren met een sneltreinvaart voorbij geraasd
Dat scheelde mij enorm veel duiten, heel fijn
wij hebben het cadeautjes feest een paar weken verplaatst

Tot de volgende wonder



Geen opmerkingen:

Een reactie posten