donderdag 28 april 2011

Ineens weet je het, je wordt...

... fietsenmaker natuurlijk! Onze zoon heeft een fiets waaraan menig keer wat mis is, zo ook van de week. Of het is zijn licht, dan zijn zadel die naar beneden schiet of de banden zijn zo plat als een dubbeltje. Niets van dit alles mankeerde er aan de fiets, nu was het de ketting. Hij had zelf al wat geprobeerd maar niets lukte, tot Sanne ineens zei; 'Mag ik het proberen? Ik heb bij techniek hydro en daar heb ik geleerd om een ketting erom te leggen', mijn mond viel open. Wat zoonlief niet lukte zal die kleine druif wel kunnen? Ik was nu al trots op het jongste vruchtje, zou het haar lukken? Als eerste werd de desbetreffende fiets naar binnen gesleept, omgedraaid door Sytse en ze ging aan de slag. De kettingkast ging er niet af, 'hoe kom ik hier nou weer bij. Dan maar met mijn handen proberen, ik heb toch van die kleine poppehandjes dus dat moet wel lukken' sprak ze tegen zichzelf. Zoonlief stond erbij en keek ernaar. 'Ja kluns, als je nou eens opgelet had tijdens techniek had je dit ook zelf kunnen doen' zei papa. 'Pap, ik heb dit nog niet gehad bij techniek, Sanne zit kader/tl dus die is gewoon slimmer, of nee, ik ben met mijn basis kader eigenlijk slimmer want ik laat het haar lekker doen met haar poppehandjes'. Tja, zo'n opmerking kan alleen geplaatst worden door Sytse, laat zijn kleine zusje het werk doen. 'Mam, maak niet uit, ik heb de achterkant er al om, nu de voorkant nog, hebben we een schroevendraaier of iets langs?' Ehm... waar lagen die dingen ook alweer, de raderen draaien maar kon er even niet één vinden. 'Geef dan iets anders, een vork is ook goed!' 'Ja maar pak dan wel een vork waar al een tand scheef van is, zonde als je er nog één krom trekt' riep ik nog. 'Ja dag, ik ga in die bak zoeken naar die ene kromme vork, dan geef je die kromme vork maar aan mij tijdens het eten' zei Sytse. "Nog een kromme vork? Eet jij met twee vorken dan, zoek nou ff goed, ik weet zeker dat er nog een...' 'Ja krijg ik nou nog een vork? Maakt mij niet uit of de tanden krom zijn, ik wil NU een vork!' Als een volleerd assistent gaf Sytse haar een vork. Wat ze ook probeerde, het lukte haar iedere keer net niet. Ze is een half uur bezig geweest en toen werd er besloten om de buurjongen maar te vragen om hulp, hij heeft wel het juiste gereedschap. Dat zeggen ze nu, om kwart voor tien, een kwartier voordat ze plat moeten liggen.

Met de handen vol smeer werd de fiets naar buiten gemikt en hielp Sytse zijn zusje van de smeer handen af te komen. Ze kreeg: koffiepoeder, chilisaus en een snufje zout. Deze combinatie kende ik nog niet, wonder boven wonder waren de poppehandjes na dit smeersel brandschoon, schuilt er toch nog een genie in mijn kids.

Tot de volgende wonder

Geen opmerkingen:

Een reactie posten