Dinsdag, wasdag

Gisteren kwam mijn oudste dochter naar me toe, 'mam, zullen we morgen even een wasdag houden? Ik heb zoveel was en dan help ik je met alles opvouwen etc.' Het werd wel tijd, met alle drukte is de was er een beetje bij ingeschoten. Vanmorgen was ik al vroeg wakker om mijn portie ibuus in te nemen, met kiespijn (nu aan de andere kant) een blauwe bil en veel spierpijn kan ik gewoon niet zonder de roze pilletjes. Toen ik een blik wierp in de douch schrok ik me kapot, dochterlief had volgens mij haar kast leeg geruimd, er lag een halve meter wasgoed! Wat is dat toch met kinderen, het is een kleine moeite om alles wat vuil is in de was te gooien, maar nee! Ze ontaarden als ware verzamelaars van vuile was en klagen de volgende dag dat ze niets schoons aan hun billen kunnen trekken. Ja mooi verhaal, ik heb het al druk met mijn eigen was, ze zijn geen kleuters meer dus kunnen het makkelijk zelf doen. Ik weiger ook om het uit de kamers te halen, ze trekken vanzelf aan de bel. Ik zeg dan ook dat ik niet eerder ga wassen voordat alles uit die kamers is, ik blijf niet aan de gang. Ik ben benieuwd hoe ze dit later zelf gaan aanpakken, zou er dan ook overal vuile was liggen? Gelukkig hebben we een droger dus dan zit de vaart er wel lekker in. Ik heb toen gelijk de slaapkamer maar een beetje geruimd, daar kon ook wel een sopdoek doorheen en je vindt er genoeg kleding die graag een wasbeurt wilde hebben. Manlief stelt zijn was verdacht op in de kamer en dan klagen dat al zijn kleding zoek is. Ja, als je verstoppertje wilt spelen met je kleding is het jammer dat ze niet kunnen praten. Enfin, we zijn lekker bezig geweest en er ligt al wat spul schoon in de kasten, heerlijk gevoel. Het sjouwwerk heeft Sabina gedaan, schatje heeft me vandaag geholpen, met die spierpijn was tillen gewoon geen optie. Ze ging net de deur uit met het verzoek om straks een volgende was erin te doen zodat zij morgen verder kan gaan, ik ben zo blij!

Op dinsdag komt zoonlief altijd een gezonde Hollandsche prak eten bij mamsie, vandaag stond zijn lievelingsvoer op het menu, stamppot rauwe andijvie met spekjes en een filet lapje gemarineerd, het was weer lekker. Met die kies kan ik niet echt lekker eten, toch heeft het me gesmaakt. Na het eten een roze jetser naar binnen en ik zit nu zonder al teveel pijn mijn blogje te tikken. Zitten, ja dat gaat niet echt soepel, toen ik net in de auto stapte om zoonlief, die op krukken loopt ivm een teen uit de kom, thuis te brengen kon ik bijna niet achter het stuur zitten. Jeetje, heb ik zo'n lekker vetkussentje voel ik nog de pijn en hoe! Straks toch maar horizontaal, morgen een werkdag en eigenlijk ben ik blij met mijn staande beroep, toch nog enigszins mazzel. Hoor ik daar iets piepen? O, dat is de droger, plicht roept weer!

Tot de volgende wonder