Familiereunie

Wat heb ik genoten van de gezellige familie bijeenkomst, de neven en nichten had ik al gezien afgelopen november en nu ooms en tantes erbij. Nog wel een beetje onwennig stapte ik vanmiddag de tuin van mijn oom en tante binnen. Ik zag mijn twee zussen en broer al staan, ik was niet alleen. De zon was inmiddels al flink aan het schijnen wat het nog gezelliger maakte. Sanne en Sytse waren met me mee gegaan, zij kende bijna niemand die er was, dat moet voor hun best spannend zijn geweest. Gelukkig waren er meer kinderen die allemaal achterneef en nicht waren van mijn tweeling. Zo halverwege de middag kwamen de vragen. 'Mam, wat is hij of zij van mij?' Ik moet zeggen dat beide zich voorbeeldig gedragen hebben en door de familie als sociale kinderen werden gezien. Ze maakte met iedereen een praatje, tot groot genoegen van allen. Ook mamsie heeft zich uitstekend vermaakt met het ophalen van vroegere verhalen, geweldig!

Bij aankomst werd ik herkend door ome Jan, die was heel blij mij weer te zien aan de twinkeling in zijn ogen te zien. Ik kreeg gelijk een dvd in mijn handen gedrukt waarop allerlei filmpjes stonden vanuit mijn prille jeugd. Natuurlijk heb ik deze gelijk bij thuiskomst zitten kijken samen met manlief en de tweeling. Een golf van herinneringen kwam me tegemoet, ik werd er emotioneel van. Daar zag ik mijn vader, de eerste keer na lange tijd in bewegende beelden. Die broek met wijde pijpen, O MY GOD! Gesierd met gele bloes waar je bijna een lasbril voor op moest zetten. Kijk hem rijden op zijn puch! Oh nee, ik in een optocht met een veel te kort rokje aan, de fiets was versierd door opa. Volgens mij zag ik nog wat beelden van de autoloze zondag, jeugdsentiment. Mijn broer Ron die in een veel te strak broekje rond liep, toen heel normaal. Tarzan onze herder, ik weet nog dat hij altijd wist te ontsnappen zodat wij hem weer moesten zoeken. Wat ben ik blij met deze beelden ome Jan, al zitten er veel dubbele stukjes tussen, ik ging weer even terug in die goeie oude tijd...

Tot de volgende wonder