donderdag 23 juni 2011

Nagellak en lippenstift naar de maan

Het wil nog wel eens gebeuren dat je terror tweeling iets uitvreet wat niet door de beugel kan. Het spul was zo'n twee jaar, het zat in pyjama in de kinderstoel een bammetje naar binnen te werken. Om mijn huishouden niet helemaal in het honderd te laten lopen had ik ze voor de tv gezet, teletubbies waren toen voor hun nog een hit! Terwijl zij aan het ontbijt zaten kon ik even snel de wc schrobben, is een dagelijks terug kerende beweging die je in een gezin van zes niet kan overslaan. Terwijl ik met de pleeborstel in de weer was hoor ik een snel gestommel, dat is Sytse. Hij was klaar met eten en had zijn bord naar de keuken gebracht. Maar goed dat ik ze een plastic bord had gegeven anders had ik elke week een nieuw service kunnen kopen. Sanne is bezig uit de kinderstoel te klimmen en ik kan haar nog net opvangen om een bult te voorkomen. Jeetje, ben ik nou zo traag of eten ze zo snel. Misschien moet ik ze beschuit gaan geven daar moeten ze langer op kauwen.

Het spul dartelt nog wat rond en ik maak snel de wc schoon. Dat is dus vragen om moeilijkheden he? Ik kom met sopemmer en bezweet voorhoofd de kamer in en zie twee plukjes haar boven de bank uitsteken. Sanne is aan het giechelen en Sytse zegt helemaal niets. Dit klopt niet, giechelen en stil zijn is meestal een teken van rottigheid. Ik loop op ze af en zie nog net dat mijn splinternieuwe lipstick tegen de muur wordt geprakt en als smurrie over de muur wordt gesmeerd. Sanne heeft een flesje nagellak, dat is mijn nieuwe nagellak! 'Wat doen jullie daar?' Sytse kon nog net 'niks' zeggen en rende weg, zijn zusje achterlatend met een verbaasd gezicht. 'Mooi he?' zegt ze nog. 'Dat is helemaal niet mooi, dit flesje hoort op mama's nagels en dit had ik op mijn lippen willen smeren! Jullie zijn stout!' Sytse is gevlucht en Sanne begint haar pruillipje op te zetten, wat al snel gaat trillen. De tranen staan al in haar ogen maar er komt geen geluid uit. Nou, dat is een leuk begin van de dag. Mama's spullen naar de knoppen, muur onder de paarse lippenstift en dito kleur nagellak, het is fraai! Sytse probeert de boel nog enigszins te redden door met een doekje aan te komen lopen. Hij begint te smeren over de muur maar hij maakt het alleen nog maar erger. Zo zie je maar, als mama wat laat slingeren gaan de kids ermee aan de haal.

Tot de volgende wonder

Geen opmerkingen:

Een reactie posten