woensdag 8 juni 2011

Nick en Simon in hun American dream

Bij toeval keek ik ineens naar het programma van Nick en Simon, ik was gefocust. In de eerste aflevering kwamen ze op een soort van schoolkantines waar Nick begon te spelen, al snel volgde een paar de woorden van Otis Redding, ik was gevangen. In aflevering twee werd Graceland bezocht, wauw daar wil ik ooit eens naartoe. Ik kan hier elke aflevering wel gaan herhalen maar geloof me, dat wordt lang zo leuk niet als het programma van de twee Volendamse heren, die Kees als roadmanager mee hebben gekregen van manager Jaap. Natuurlijk wist ik wel wie Nick en Simon waren maar sinds the Voice ben ik ze met andere ogen gaan zien. Het zijn gewoon twee leuke gasten die muziek ademen, voelen en mij met hun geluid kunnen raken. Ik lig hier soms helemaal krom van het lachen, ze hebben ook nog humor en Kees je hebt mijn hart gestolen. Mannen moeten humor hebben, dat vinden wij vrouwen geweldig. De aflevering dat je ging dansen met de straat danseres, geweldig! Nee, de woensdagavond is even mamsie tijd en dat vinden ze hier in huis niet altijd even leuk zeggen ze, maar stiekem zie ik toch wat voetjes bewegen. Hoe bedoel je niet leuk vinden, dit is gewoon geweldige tv.

Vanavond moet ik eerlijk bekennen at ik het vergeten was. Ik lag op de bank en ben in slaap gevallen en toen ik wakker werd wist ik dat ik wat had gemist. 'Nee, nou heb ik Nick, Simon en Kees gemist, niemand die me dan even wakker maakt he?' Men zat de film Seven Pound te kijken, prachtig natuurlijk maar ik moet mijn woensdagavond half uurtje missen. Nou ben ik niet voor één gat te vangen, lappie aan, surf naar uitzending gemist en daar kan ik het gewoon terug zien. Helapidaka, waar ik ook keek, de gemiste aflevering stond er nog niet op. Dat is balen, nu moet ik wachten en daar had ik geen zin in. Mokkend zit ik een beetje te balen. Heb je je zo verheugd op Nick, Simon en Kees moet je wachten, terwijl heel Nederland het programma al gezien heeft. Ik besloot maar wat anders terug te kijken wat ik gemist had. Nou moet ik eerlijk bekennen dat 'Kinderen geen bezwaar' in geen velden of wegen op de American dream lijkt, ik moest het er gewoon maar mee doen. Na twee afleveringen te hebben bekeken wilde ik naar mijn bed gaan, dan morgen maar terug kijken. Nog één keer proberen en... Nou mannen, ik heb weer genoten van jullie avontuur. Lang leven programma gemist al vind ik dat ze het eigenlijk direct erop moeten zetten.

Tot de volgende wonder

Geen opmerkingen:

Een reactie posten