Met de ogen half dichtgeknepen zat ik vanmiddag in de auto, zonnetje op de bol en het was warm. Om me heen zag ik veel volk op straat die genoten van de eerste voorjaarsstralen. Kinderen vulde de vele speeltuinen en elk park was wel gevuld met honden die vrolijk door het park rende, gevolgd door hun baasje. Ik geniet van elke beweging op straat, denk terug aan mijn eigen kindertijd in Hoek van Holland. Bij de eerste straal zon liepen wij van oma's huis naar het strand, Via de havens liepen we over het strand, de wind door de haren al rennend over het zachte zand. We speelde met alles wat we vonden op het strand, van stenen tot zeewier, het maakte ons niets uit. In de verte zag ik de grote boten de Nieuwe Waterweg op varen en in mijn kinderogen waren het slagschepen zo groot. Via het strand liepen we naar de duinen waar we vrij speelde in de bunkers, wij zagen hier echt het gevaar niet van in. Nooit gingen we er te ver in, bang om te verdwalen. Zonder zaklamp was het te gevaarlijk, wij wilde juist genieten van het heerlijke zonnetje. Ik zie me rennen door het bos, springen van de bunkers, naar beneden rollen van een duinpan zo het strand op. Met de schoenen in de hand liepen we weer richting het huis van oma, vies en de haren vol met zand. Ik geniet van deze vrije gedachten en plots PHOEAP! Ik schrik wakker uit mijn gedachten, het licht staat op groen en degene die achter mij staat te toeteren wil graag verder rijden. Vanuit mijn binnenspiegel zie ik een jonge knul onderuit gezakt achter zijn stuur zitten. Hij komt nog maar net met zijn kruin boven het stuur uit, zou hij zo beter zicht hebben op het stoplicht die ik niet kon zien omdat de zon zo laag stond te schijnen op mijn bolletje? 'Jaja, rustig, ik ga al' mompel ik en zie nog net boven het stuur een hand die me de welbekende middelvinger geeft. Inwendig lach ik, als je eens wist wat ik net zat te bedenken zal je het leven veel positiever gaan bekijken jongen. Ach, als we twintig jaar verder zijn staat deze jongen ook te dagdromen voor een groen stoplicht... wedden?
Tot de volgende wonder
Geen opmerkingen:
Een reactie posten