Huisdierenwens

'Mam, zullen we een ratje nemen?' Al proestend verslikte ik me in de hete thee die ik net aan mijn lippen had gezet. 'Een wat wil je nemen?' 'Nou, een ratje, die zijn heel lief hoor.' 'Ja dat zal best, maar zo'n smerig vlug beest komt hier niet in huis' zei ik tegen mijn liefhebbende zoon. Hoe verzint hij het, een rat als huisdier? Ik denk dat Dinges en Ticas feest vieren, zo'n beest heeft geen lang leven in huize Beauluna. Zodra ze zijn strotje hebben doorkliefd gaat zo'n virus verwekkend beest door heel het huis, speelgoed voor de 'jeweetwelkaters'. 'Nee Sytse, dat is geen goed plan'. Zoonlief teleurgesteld, ik bijkomend van de schrik en de katten kijken duf omhoog bij het horen van hun naam. Als ze nou vragen om een hond dan is dat nog te begrijpen, maar een rat?

Jaren geleden had ik een rood/witte poes, Toos genaamd. Die lentedag besloot ik de grote schoonmaak te houden, poes naar buiten en mamsie druk aan de sop. Zo tegen acht uur in de avond kwam de overbuurvrouw even op de koffie, dat hadden wij wel verdiend na zo'n drukke sopdag. Wij zitten aan de koffie, koekje erbij, en we zitten lekker te roddelen over 'die rooie' van de overkant. Zie ik in mijn ooghoeken iets roods door het raam springen, Toos kwam thuis, maar niet alleen. In haar bek had ze een mega rat die ze al snorrend voor mijn voeten neerlegt. Ik gil het uit en de kat sprong weer uit het raam. Daar lag mijn cadeautje, hoe kom ik hier vanaf? Ik besloot manlief te bellen wat ik nu moest doen met die rat. 'Schat, je pakt hem op in een krant en dan gooi je hem in de prullenbak.' 'Ja dag! Je denkt dat ik dit beest oppak en...' Ik kreeg de rillingen van mijn eelt op de voeten tot de gebleekte haarpunten op mijn hoofd. Die is gek, ik raak dat beest met geen vinger aan! De rat is net zo groot als Toos, krijg je al een beeld? Zelfs de buurvrouw was haar jurk aan het drogen, zij had van schrik haar koffie over zich heen gemorst. Ze zag net zo wit als mijn muren en ik zei haar dat ze dit anders nooit doet! Enfin, ik heb de raad opgevolgd en een dikke krant gepakt. Daar heb ik de rat in gerold en toen in de asemmer gemikt. De emmer inclusief rat stond mooi voor de deur te wachten op manlief, hij mocht het in de container gooien. De buurvrouw heb ik snel het huis uitgekeken zodat ik me schoon kon boenen onder de douche, vreselijk zo'n beest. Zoonlief kan die rat op zijn buik schrijven, hoe lief die schurfterige beesten ook mogen zijn, BAH!

Tot de volgende wonder