Not in a happy mood

Er zijn van die dagen dan wil je het liefst in je bed blijven liggen. Vandaag had ik zo'n dag en ik ben nog steeds in een pestbui, geef het direct toe. Vanmorgen ging het al mis, ik deed net mijn ogen open en wist dat deze dag snel voorbij moest zijn. Gek dat je zo'n voorgevoel kan hebben he? Ik liet alles uit mijn handen vallen, veel bukken geblazen dus. Mijn haar wilde ook al niet lukken vandaag, het zat als de coupe van een mislukte strontvlieg! Bij de orthopedische schoenmaker duurde het uren voor mijn gevoel, zitten die schoenen nou nog niet goed? Ik snap dat deze schoenen goed moeten zitten dus is passen, meten en nogmaals passen van groot belang. Uiteindelijk heeft Sanne de proefschoenen mee gekregen om erop te leren lopen. Het mooie is dat ze nu wel recht loopt, toch niet alles mislukt vandaag. Op mijn werk vleugde het ook al niet en dan heb ik een geweldige klas die voorbeeldig aan het werk waren, tot er iemand belde en dat was de bekende druppel. Nee, dit is niet mijn  meest ideale dag van het jaar. Bij thuiskomst tref je een bende op de tafel aan en mijn gezicht ging alweer hangen. Welja, dat kan er ook nog werd bij. Eigenlijk moet ik maar snel gaan douche en hup naar bed om deze vreselijke dag te kunnen vergeten. Na de euforie van gisteren (het winnen van een overheerlijke fles prosecco en een dito geurtje van Marc Jacobs) belande ik vanmorgen echt met een vreselijke boink op de keiharde grond. Onze tweeling is ook niet vooruit te branden, ze zijn toe aan vakantie. Ja hallo!!! Mamsie ook he? De boeken moeten worden ingeleverd dus werd er op dit tijdstip nog naarstig gezocht naar die brieven die ze erbij moeten inleveren. Waar is de tijd gebleven dat je die boeken gewoon op school kon inleveren zonder enige vorm van papierwerk?

Laat ik deze dag maar snel vergeten, ik ga zo lekker aan een kop thee met een stuk witte chocola. Gek genoeg ligt de reep er nog in zijn totaliteit. Zou het komen omdat de kids niet gek zijn op witte chocola of wisten ze dat de bui eraan zat te komen? Jammer dat je vervelende bladzijdes niet uit je levensboek kan scheuren, deze dag had ik met alle liefde in honderden stukken versnipperd!

Tot de volgende wonder