donderdag 16 juni 2011

Storm in de slaapkamer

Manlief is niet echt blij met mijn nachtelijke escapades. Aangezien ik van die opvliegers heb is mijn bed net een weerhuisje. Dekentje over me heen, dekentje weer van me af, er hangt nog net geen paraplu boven mijn bed. Zelfs als ik dit bericht intik heb ik weer een leuke opvlieger, een vest is mijn beste vriend tegenwoordig. Naast mijn bed heb ik een ventilator staan die ik af en toe op poolstand zet om eens flink af te koelen. Met mijn gewicht zal het jullie niet verbazen dat ik als een blok in mijn bed lig, geen storm die mij eruit kan blazen. Er zit een timer op dus met een kwartier stopt hij automatisch. Manlief is niet blij met mijn opvliegers, net als ik overigens. Zodra hij het bed in stapt moet hij eerst de dekens zien te bemachtigen, dat is op zich al een megaklus. Hij klapt als eerste het kleine stukje dekbed over mij heen. Stapt vervolgens in bed en probeert dan in ieder geval dat kleine stukje terug te pakken. Soms heeft hij geluk maar meestal is hij dat kleine stukje ook nog kwijt. Ik word wakker omdat ik zo lig te schudden dat ik vrees voor een aardbeving. O nee, het is manlief die zijn bed in stapt. ‘Pas op mijn bil’ roep ik nog slaperig en val weer in slaap. In de verte hoor ik nog een heel verhaal over ‘schat, mag ik’ en voor de rest is het een geluid wat ik niet meer opneem. De arme man ligt menig nacht onder twintig centimeter dekbed, als hij geluk heeft,  ik heb mezelf zo ingepakt zodat ik gestut in mijn bed lig. Na mijn val van de trap is mijn bil nog steeds pijnlijk en ik moet goed voor mezelf zorgen. Enfin, als manlief in bed stapt lopen de zweetparels al over zijn voorhoofd, nadat hij dan eindelijk, na een half uur, een stukje dekbed te pakken heeft krijg ik last van een hittegolf. Ik schakel de ventilator aan om af te koelen en manlief sterft het af van de kou. Hij beweerd dat de gierende storm over mij heen blaast om hem vervolgens een longpest op te laten lopen. ‘Moet dat ding aan, ik lig hier ook nog remember?’ Huh? Ik ben me nergens van bewust en geniet van het heerlijke briesje. Dit ritueel herhaald zich enige malen per nacht, ik word gek als ik het heet krijg. Krijgen jullie al medelijden met mijn ventje? Hij is op een vitaminearm dieet dus zou je denken dat er ondertussen een vetbuffertje om zijn botten zou moeten hebben gevormd, niets is minder waar. Hij ligt het liefst met een bontjas in zijn bed om er zeker van te zijn nog enige vorm van comfort te mogen hebben.
Nou hebben wij wel vaker ‘bonje’ om de eerlijke verdeling van het dekbed, dat heeft mij doen besluiten om jaren geleden een lits-jumeaux formaat aan te schaffen. Nu zal het probleem dekbed jatten wel over zijn… dacht ik. Niets is minder waar, we vechten nog steeds om iedere centimeter en dat zal altijd zo blijven. Manlief is heetgebakerd en ik, ik ben een echte slang, boelkloedig! Het liefst rol ik me als een tosti in de dekens omdat het zo lekker zacht ligt. Behalve als ik een opvlieger krijg, dan sta ik met alle liefde mijn stukje dekbed af, lief hè?
Tot de volgende wonder

5 opmerkingen:

  1. Zal ik eens een gastblog plaatsen? Dan schrijf ik daar ook eens wat "slaapkamergeheimen" ter onthulling in :p

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Hahaha wat een leuke blog!! Heb erg gelachen haha

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Een tip: Geef manlief een eenpersoonsdekbed, dan ben je van die oorlog af........
    Ik maak me wel bezorgd over de gevolgen van die vertilator van je.....je kan een longontsteking krijgen hoor, en kou op je spieren, als je te snel afkoelt! Is toch ook niet de bedoeling neem ik aan!
    Groetjes, Angela

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Wat een vermakelijk blog, heb erg gelachen..beterschap met je bil.

    lieve groetjes Miranda @jupke

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Manlief heeft de aankomende tijd extra nachtdiensten, zo ook deze week. Ik word nu om het uur wakker omdat er niemand naast me ligt, tis ook nooit goed he? hahaha

    BeantwoordenVerwijderen