Noblesse Oblige - Adel verplicht

Als lid van de Nieuwe Adel valt het soms niet mee om jezelf staande te houden binnen het kader van de Social Media. Enerzijds een beetje proberen je stand op te houden en anderzijds toch vooral contacten onderhouden met anderen en daarbij proberen om niet uit de toon te vallen. Soms zit het geluk in een klein hoekje en kom je bij toeval hele leuke mensen tegen die niet al teveel tegen je opkijken en die vooral gewoon tegen je doen. Vriendschappen als deze, al zijn ze digitaal begonnen, moet je koesteren. Zo kwamen wij onlangs op het idee om twee goede twittervrienden uit te nodigen om te komen eten. Nu kun je dat gewoon met een DM (direct message) doen maar da's natuurlijk al te gemakkelijk. Dan dus maar formeel een vooraankondiging maken en deze verzenden.Tot ons grote genoegen maken Michael en Marie-Claire er bij voorbaat al een feestje van door een blogje aan onze uitnodiging te wijden. Blogje Michael en Marie-Claire Leuk om te lezen dat ons initiatief zo gewaardeerd wordt. Maak je vooral geen zorgen en blijf jezelf. Begrijpelijk dat je er werk van wil maken; je komt nu eenmaal niet dagelijks op audiëntie. Je zal echter snel genoeg merken dat ook wij eigenlijk heel gewoon zijn en net als anderen gewoon moeten werken voor ons dagelijks brood (en beleg). Dat wij ook graag informeel op onze sofa dineren, met tv en laptop binnen handbereik, kunnen we op voorhand verklappen, al zullen we dat in jullie aanwezigheid natuurlijk een tikje anders doen. 

Dirk en Sylvia,  Baron en Barones van Beauluna 

Je ziet, ook wij zijn heel gewoon gebleven en zullen jullie hartelijk ontvangen. Doch als wij een officiële uitnodiging versturen dan kan je alles verwachten. Laat jullie verrassen en wees welkom in ons nederige stulpje. Helaas is ons paleis in zodanige toestand dat deze een flinke verbouwing dient te ondergaan. Het klusteam van eigen paleis en hoftuin is nog druk bezig om een plan van aanpak te maken, dat duurt al enige jaren. We komen er maar niet uit, zij willen luxe en voor ons is dat eigenlijk net iets te burgerlijk, we onderhandelen druk verder. However, daar wij jullie niet willen laten wachten, dat zit niet in ons bloed, hebben wij gezamenlijk besloten jullie op audiëntie te vragen, is dat niet enig? Neem het vooral met een pond zout en een dikke vette knipoog, zo zijn wij dan ook wel weer ;-)

Tot de volgende wonder