Carnaval vs boekenwurm

'Ik zou met jou wel zeven weken, onder een electrieke deken. Met de schakelaar op vier, hebben wij dan veel plezier...' zing ik al de hele dag. Ik kan niet wachten tot het zaterdagochtend is. Zal ik er mijn wekker voor zetten of word ik uit mezelf wakker. Niets is lekkerder dan wakker worden met het geweldige vooruitzicht dat ik eindelijk mag! Hoe zal ik me verkleden, makkelijk of toch iets extremer. Misschien als lucifer, zou ook nog kunnen, ik heb daar niet zoveel moeite mee. Eerst maar een stevig ontbijt, je moet natuurlijk wel een bodempje hebben, anders kom je de dag niet door, dan douche en dan eindelijk beslissen wat ik aantrek. Na veel wikken en wegen wordt het... mijn makkelijke huispak!

Jawel, je dacht even dat ik carnaval ging vieren he? Niets is minder waar, als ik ergens een *SPAM*hekel aan heb dan is het wel aan het losbollige fuifje wat men carnaval noemt. Geen carnaval voor mij, maar in bed met een goed boek, dat wil ik het liefst aankomende zaterdag doen! Aan mijn lijf geen polonaise maar rust en een goed verhaal waarin ik me lekker kan verschuilen. Aankomend weekend heet elk gehucht, dorp of stad waar carnaval gevierd wordt Lampengat, Schubbenkier of weet ik wat ze er voor namen ze eraan geven. Zelfs de sleutel van stad, dorp of gehucht wordt door de burgemeester over gedragen aan Prins Pipo de zoveelste, met zijn page Pipelotte. Je hebt ze ook nog in miniformaat, kan het nog erger? Straks wordt de hond ook nog versierd met steek en masker waar onder zijn kin een thermoskan sterke koffie hangt om de boel wakker te houden voor de komende vijf dagen. Het hele jaar wordt er klein geld gespaard, vijf dagen lang wordt er naar hartenlust het nodige genuttigd en het is nog maar de vraag of je met de juiste heks naar huis gaat. Ik vraag me af of men nog nuchter genoeg is om uberhaubt je eigen wederhelft terug te vinden in de chaos. Het hele gebeuren wordt opgeleukt met hoempapamuziek muziek, loopt als randdebielen achter elkaar wat polonaise lopen heet en grijpt iedereen bij haar... vul maar in. Voor degene die er het hele jaar naar uitkijken is dit natuurlijk een flutblog, de Barones weet niet waar ze het over heeft, kan niet meepraten over hoe je echt carnaval viert en nog meer argumenten die mij misschien op andere gedachten kunnen brengen. Niets is minder waar, ik vind er gewoon geen reet aan! Nee, deze dame ligt aankomende zaterdag lekker te lezen in een goed boek. De kat aan het voeteneinde, lampje op schemer, beker warme thee en een broodje gebakken ei, kan het decadenter? Komop Syl, doe eens gek, gooi je haar los en leg er een zak chips naast of een reep chocola met karamel. Alaaf voor alle carnavalvierders en voor mij...  'Ik zou met jou wel zeven weken...'

Tot de volgende wonder