dinsdag 29 maart 2011

Ik wil met jou wel dansen maar mien voetn doen zo zeer...

Lichamelijk ben ik een wrak, geestelijk heb ik het even niet meer op een rij. Je kan het een handicap noemen maar ik geef het de naam lazy of moet ik zeggen gewoon lui. Na het afgaan van de wekker, ja onze kids moeten gewoon naar school, heb ik geen idee of mijn voeten nog wel aan me vast zitten want ik voel ze niet! Ik probeer met mijn tenen te wiebelen en met enige moeite probeer ik de grote teen te bewegen. Kom op Syl, je kan het, duw die teen naar achteren en nu naar voren… jaaaaaaaaaa hij doet het! Ik trek mijn been omhoog, althans doe een poging tot. Jeetje, hoeveel spieren heb ik hier lopen? Ik kan je zeggen dat de spieren in staking zijn, ze slapen nog, Ja HALLO! Wordt eens wakker, ik moet nodig en de kids moeten eruit! Ik besluit nog even te blijven liggen en wacht op de volgende snooze van mijn wekker. Ik stond na vier keer snoozen pas naast mijn bed. Prima, het begin is er, nu nog lopen. Ik probeer een stap te zetten en plof eigenlijk gelijk al weer terug in mijn bed, dit gaat hem niet worden. De raderen draaien en ik probeer een oplossing te vinden voor de niet werkende spieren. Naast mij ligt de Baron nog in coma, die hoef ik ook niet om raad te vragen. Hij had ook gisteren mijn voeten even moeten masseren. Ach, ook hij was moe van het intensieve weekend.
Na wat been oefeningen probeer ik het nogmaals en ja, het lukt maar met moeite. Vroeger ging de wekker en had ik geen enkel probleem om mijn bed uit te springen. Hedendaags merk ik dat de spiertjes toch wel regelmatig vast zitten. Gisteren hadden mijn voeten het formaat van Bigfoot zo opgezet, dat is nu gelukkig bijgetrokken. De blaar die mij vreselijk irriteerde had ik al doorgeprikt, zelfs een blaren pleister wilde geen verzachting geven. It looks like a mess down under, hoe krijgt dit ooit de natuurlijke vorm weer terug? Tips zijn altijd welkom, heb dus daarom vandaag een luie dag gehouden. Benen omhoog op de bank, dekentje over de benen om het lekker warm te houden en zelf een poging gedaan om mijn voeten te masseren. Het leven van mijn voetjes gaat niet over rozen, ik stel ze dan ook regelmatig op de proef. Als ik het kon volhouden droeg ik elke dag een paar hakken, al is dat een utopie. Geen mens die dit vol kan houden. Ik heb er twee dagen op gelopen en zondag ging ik elk uur een cm lager om aan het eind van de dag te eindigen met mijn birgenstocks. Ach, er zijn foto’s van en daar heb ik wel een dag pijn in mijn voeten voor over…

Tot de volgende wonder

1 opmerking:

  1. o jawel Sil, daar kan men wel een week op lopen, mijn twee collegaatjes-tuttebelles lopen dag in, dag uit op high heels (ja, ze hebben nu éénmaal maat 34-36). Nooit pijn, altijd sexy en ze krijgen alle aandacht.....pfffft Ik heb het hun al gezegd...wacht maar binnen tien jaar, zere rug, pijnlijke voeten....revenge is sweet ;-)

    BeantwoordenVerwijderen