woensdag 18 mei 2011

Examenstunt

Van mijn examenjaar, wat al weer een eeuw geleden lijkt, herinner ik me nog onze examenstunt. We hadden het plan opgevat om de school te bezetten. De middag voor onze spooknacht had een leerling het raam van het biologielokaal van de grendel gehaald zodat het leek of het raam gewoon dicht was. In die tijd was de school nog niet voorzien van een hypermodern alarmsysteem zoals je ze nu tegenwoordig hebt. Vergeleken bij nu kon je met gemak "inbreken" op school. Er werd van alles ingeslagen voor onze examenstunt. Nog even alles nagaan, wie zorgt er voor de plastic bekertjes, wie voor de meel, wie was er ook alweer verantwoordelijk voor de taart en niet te vergeten de ballonnen... Iedereen stond op scherp, check, check dubbel check en de stunt kon beginnen!!! Heel vaag hoor ik de wekker gaan... nu al? Ik druk hem nog een keer uit nadat ik zie dat het pas 3 uur in de ochtend is. Ik dacht nog even welke gek zet op dit tijdstip nou zijn wekker... o ja, EXAMENSTUNT! Snel schiet ik mijn bed uit, nog slaapdronken trek ik warme kleding aan en schud nog even mijn chauffeur wakker. Om half 4 zit ik zenuwachtig klaar voor vertrek, ik hou het bijna niet meer... we gaan inbreken op school. Ik ben benieuwd wie er al is en of ze uberhaubt binnen zijn gekomen. De rit naar school duurt naar mijn gevoel uren, maar daar rijden we de Druivenstraat in. Het is donker... o jee, ze hebben het raam dicht gedaan wedden??? We naderen de school en ik krijg al spijt dat ik er niet aan gedacht heb om een breekijzer mee te nemen. Tot mijn opluchting zie ik een zaklamp door de ruiten van het biologielokaal, YESSSSSS we zijn binnen!

Als een dief in de nacht kruip ik door het raam en val met een plof op de grond, niemand die er natuurlijk aan gedacht heeft om even een tafel onder het raam neer te zetten zodat je niet je nek breekt bij het binnen vallen, enfin, we zijn binnen. In de kantine waren al heel wat leerlingen bezig met het vullen van emmers water. Die moesten naar boven toe gebracht worden. Toen ik met een emmer boven kwam schrok ik me een ongeluk, de hele gang leek wel op een sneeuwlandschap, ik zag tussen de mist nog enkele leerlingen die bezig waren met het barricaderen van alle deuren. Die werden met dik touw naar ons gevoel goed vergrendeld, op één lokaal na, dat was onze toevlucht naar het dak. Beneden gebeurde hetzelfde, de hele gang lag vol met bloem, alle deuren vast met touw. Wat waren wij blij met Marion Meyer, een bonk van een meid waar je tegenop keek. Als een volleerd touwtrekker gaf zij de laatste ruk aan het touw ter controle of alles ook goed vast zat. De lerarenkamer werd vol gepropt met ballonnen, maar als troost hadden we een fotocollage van alle 4ejaars leerlingen en een heerlijke taart, gesponsord door de plaatselijke bakker. Beneden was de school niet meer te herkennen, we leken wel een stel hippies die tegen alles waren en de school hadden gekraakt, wat voelde we ons stoer zeg! Alle leerlingen werden bij elkaar geroepen en actie water bekertjes kon beginnen. Op werkelijk iedere trede van de trap stonden bekertjes vol met water, niet een beetje maar tot de rand! Ook waren bekertjes met water voor elke ingang van het gebouw geplaatst... wij maakte het de docenten er niet gemakkelijker op. Rond zeven uur kwam de congierge... en die kon er lekker niet in. Wij zaten met z'n allen op het dak van de school en zongen uit volle borst "I love rock & roll" van Joan Jett & the Blackhearts, ons nummer! Langzaam druppelde de docenten en leerlingen binnen, nou ja, binnen... ze konden de school niet in. Om half negen hebben we blokkade maar opgeheven, niemand kon nog een nood uit zijn strot krijgen, velen waren zwaar aan het instorten, waaronder ik er één van was. De deuren werden open gemaakt en het schoonmaken kon beginnen. Iedereen hielp mee, zelfs de directeur zag ik druk bezig met het laten springen van alle ballonnen in de lerarenkamer en wat waren ze blij met ons cadeau... Na de grote schoonmaak gingen we langzaamaan richting huis, een dagje vrij hadden we in ieder geval wel verdient. Bij thuiskomst kon ik geen woord meer uitkramen, ik was mijn stem kwijt geraakt tijdens onze examenstunt... met mijn ogen al half dicht ben ik mijn bed ingedoken en heb ik heerlijk geslapen... Toen ik rond vier uur wakker werd kreeg ik de verrassing van mijn leven, we hadden de krant gehaald met een grote foto als bewijs YEAH!!!!

Tot de volgende wonder

5 opmerkingen:

  1. ja sil was erg leuk hoor wij hebben daarna geen stunts mee mogen doen en bedankt he!

    maar hij was wel goed en wat een zooitje was het GR JEL

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Nu ben ik benieuwd wie Jel is... iemand van mijn school?

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Hahahaha, ik kon Jel ff niet thuis brengen, waren wij echt de laatste die de examenstunt hebben gedaan dan? LOL

    BeantwoordenVerwijderen
  4. ja wij mochten alleen maar onder begeleiding iets regelen

    BeantwoordenVerwijderen