Daar ligt een kussen, zal ik de sprong wagen en daar eens ongegeneerd op gaan liggen snurken? Is er iemand die mij ervan kan weerhouden of… nee, ik doe het gewoon. Ik spring op de kussen, eerst maar eens een grondige wasbeurt voordat ik de luiken sluit. Graai, oeps! Wie pakt me nou weer beet, potdomme, waarom doe je dat nou. Ik was net zo lekker bezig om mijn poten te schrobben, ow het is dat joch die me zo vaak uit mijn wasbeurt haalt. Ok, ik laat me wel even aaien en als ik dan net doe of ik slaap dan laat hij me wel met rust. Het is zeker nog niet zijn tijd om achter die jengelkast één of ander spel te spelen, kon ik maar duidelijk maken dat ik eens met rust gelaten wil worden. Nog en pech, ze hebben ook nog eens vakantie dus het is echt over met de rust. Sytse en Sanne zijn idolaat van onze jeweetwelkater Dinges, te vaak wordt hij uit zijn slaap gerukt om door het tienerspul te worden geknuffeld. Wat hebben kinderen toch voor aantrekkingskracht op katten, ze zijn zo vaak het lijden voorwerp dat ik me heel goed kan voorstellen dat ze het liefst bij een oude dame op schoot willen leggen wanneer het hun uit komt. Zo’n oudere dame is te traag om achter de katers aan te rennen, geven af en toe een aai over de vacht en dat is het dan. Kijk bij zo’n oude dame kan ik de baas zijn, tenslotte zijn wij mensen enkel personeel. Wij zorgen voor het dagelijks eten, doen deuren open als we naar buiten willen, reageren als ik eens mauw en laten me met rust omdat ze zo goed snappen dat een jeweetwelkater ook zijn rust moet hebben.
Ons tienertuig loopt dagelijks met de katers te zeulen, Ticas protesteert en Dinges laat het zich aanleunen al ligt hij het liefst verstopt ergens op een bed een gat in de dag te snorren. Zo’n vakantie is lek voor de kids maar het kattenspul is er totaal niet blij mee. Nu de tweeling lekker boven ligt ziet de kat eindelijk zijn kans schoon om aan mijn voeten op de kussen, om in alle rust te genieten van zijn welverdiende rust. Zeg nou zelf, het leven van een jeweetwelkater gaat niet altijd over rozen, heb medelij…
Tot de volgende wonder
Geen opmerkingen:
Een reactie posten