maandag 30 mei 2011

Harry Potter, almost the end

Nog vijf en veertig dagen, om precies te zijn op 13 juli, zit het bonagezinnetje met smart te kijken naar het laatste deel van de Harry Potter reeks. De boeken zijn verslonden en kapot gelezen door mijn oudste Sabina en mij. Het begon allemaal toen Harry Potter boek deel twee uitkwam, er was een ware hetze uitgebroken op die spannende kinderboeken. Het was zo tegen de kerstdagen en om mijn oudste boekenwurm en mij te plezieren heb ik de boeken aangeschaft. Vanaf de eerste letter tot aan de laatste punt hebben de boeken mij enorm geboeid, zo ook de films. Natuurlijk zijn de boeken vele malen beter en uitgebreider dan de films. Op dit moment zitten onze twee jongste kids deel één te kijken en ook mamsie kijkt vrolijk mee. Zodra het bijna zover is dat er weer een nieuw deel te bewonderen is in de bios gaan Sabina en ik nog even de boeken lezen om erachter te komen wat er in de film anders is, wat is weggelaten en of het nog een beetje trouw is aan de boeken. Ik kan hier intens van genieten, heerlijk! Mijn jongste dochter heeft getracht het eerste boek te lezen maar ze vindt het langdradig, net als mijn wederhelft. Zij komen gewoon niet door de boeken heen! Hier snap ik dus geen moer van, de meest geweldige boeken van deze eeuw en ze vinden het te langdradig? Ze konden voor mij niet lang genoeg zijn, Sabina en ik vinden het erg jammer dat het na de aankomende film afgelopen is met Harry Potter. Voor degene die net zo verslaafd zijn als mijn dochter en ik wordt het enorm genieten. Als ze het boek een beetje trouw blijven, wat kan omdat het boek in twee films wordt weergegeven, krijgen we nog een boel spektakel te zien op het witte doek. Ik weet nog dat ik soms met open mond naar de eerste film zat te kijken, zoveel moois!

Wat me het meest is bijgebleven is zwerkbal, hoe hebben ze dat voor elkaar gekregen. Mijn lievelings karakter is Hermelien Griffel, lekker bijdehand, daar houd ik wel van. Ook Sneep speelt zijn rol geweldig, eigenlijk zijn alle karakters zo trouw aan het boek dat de typecasting een oscar verdiend. Nog één maal genieten van Voldermort, nog één keer het gevecht van de eeuw en dan... dan valt het doek, helaas.

Tot de volgende wonder

Geen opmerkingen:

Een reactie posten