Het zat er al even aan te komen, zoonlief had geen broek meer aan zijn kont en alle shirts waren te klein, tijd om te shoppen! Zo besloot het halve bonagezinnetje de Primarkt onveilig te gaan maken. Papa had nog een overhemd nodig, van Sabina kreeg ik een waslijst aan dingen mee om naar te kijken en ik moest dat allemaal maar onthouden. De hele kermis stapt de auto in en daar gingen we dan, op naar Rotterdam. We zetten de auto neer op een plek waar ze nog aan niet betaald parkeren doen, nog geen twee tellen lopen van de winkel waar ik mijn slag wil slaan. Stappen we de auto uit begint het te regenen, dat kan er ook nog wel bij. Gelukkig hadden we op school de wetlook al geïntroduceerd dus liep ik er hip bij met mijn kroost. In de verte zien we de Primarkt al en het is volgens mij druk. Hier had ik al rekening mee gehouden, aangekomen bij de winkel snap ik waarom het druk is. Veel ging weg voor de helft van de prijs en die was al klein. 'Pak even zo'n tas, kunnen we daar alles in doen' vraag ik aan mijn zoon, die er vervolgens één pakt en het shoppen kan beginnen! Het is werkelijk waar een chaos in de winkel, overal graaiende mensen die waarschijnlijk ook op koopjesjacht waren. We besluiten naar boven te gaan om daar voor Sytse vooral broeken te scoren. Het rek met koopjes is al snel gevonden en ik begin te kijken naar zijn maat. 'Hier, deze is maar negen euro, koopie Sytse, vindt je het wat?' Met een goedkeurend knikje moet ik het doen en ga verder naar het volgende rek. Daar zie ik nog meer broeken en die zijn ook al zo goedkoop.
Dat is mazzel hebben zeg, zoonlief kijkt om zich heen en zegt; 'het is wel erg druk ma, kunnen we niet wat opschieten, ik ben er al klaar mee.' Tja, die knullen zijn ook niet gebouwd op sale. We belanden bij een stelling vesten en truien, daar wordt ook van alles in die tas gepropt. Nu nog wat T-shirts voor onder zijn vest en in de vaart pik ik nog snel even een overhemd voor papsie en Sytse mee, die maar drie euro zijn. 'Mam, gaan we ook nog kijken voor mij, straks is je pinpas leeg en heb ik geen broek. Ik moet er echt een paar hebben want....' Ik luister al niet meer en snel met het spul naar beneden om spijkerbroeken te vinden. Die stelling hebben ze vast verhuisd, ik kan hem niet vinden. Al worstelend strompelen we tussen de rekken zooi, de helft lag op de grond en iedereen zag ik graaien naar het ene shirtje wat echt heel goedkoop was. Hier wil ik niet tussen zitten, ik krijg bijna claustrofobische neigingen en zie nog net op tijd de stelling met de broeken. Ook die waren al bijna leeg geplunderd, de hele kleine maatjes lagen er gelukkig nog volop. Voor Sanne ook nog twee leuke skinny jeans gepakt en op naar de kassa. Ik weet niet of je er wel eens geweest bent, even snel in en uit kan je vergeten. Rijen dik voor de kassa, tot zoonlief zei; 'zullen we boven afrekenen, daar is de rij niet zo lang als hier.' De hele kermis ging met goed gevulde tas de roltrap weer op om zich een baan te wrikken tussen de mensenmassa richting de kassa. Inderdaad, hier staan maar tien mensen minder als beneden dus sluiten we achteraan in de rij. In zo'n rij hangen vele dingen die je nog snel even in je tas propt, bh's voor Sanne, bijna een theedoekenset die ik eigenlijk niet nodig heb. Het laatste hang ik op tijd terug want waarom moet je theedoeken hebben als je een vaatwasser in de keuken heb staan. Na redelijk tempo kwamen we bij de kassa, al ons spul werd in twee megatassen gedaan en de tweeling stond te gokken wat mamsie moest betalen. Sytse had gewonnen en we probeerde een weg naar de uitgang te vinden. Bloedheet had ik het, het zweet stond me in de bilnaad. Had ik nu maar een pluk gras zodat ik het een beetje droog kon houden in de broek.
Tot de volgende wonder
Geen opmerkingen:
Een reactie posten