Het zat er al even aan te komen, mamsie wilde de tafels en stoelen van een roomwit laagje voorzien. Dat zorgt ervoor dat de jongste twee kids zich weten te drukken. Dochterlief, zegt gek op verven te zijn, is gaan zwemmen bij een vriendinnetje en zoonlief heeft zich opgesloten in zijn toren en is niet achter de Wii weg te branden. Kortom, het komt allemaal weer op mamsie neer. 'Maar mam, jij wilt die tafels en stoelen toch in een andere kleur, dan moet je het gewoon lekker zelf doen, wij verpesten het toch alleen maar en we doen het toch niet goed' krijg ik als antwoord. Mooi verhaal, we zouden die klus met elkaar doen en nu sta ik dus alles alleen te doen. Mijn oudste dochter vond het volgens mij zielig en heeft samen met mij een beginnetje gemaakt, al gaf ze na wat schuurwerk en de tafel in de eerste laag te hebben gezet, de kwasten door aan moi. Daar sta je dan, met je schuimrollers en je pot verf, kan je het dus zelf allemaal gaan klaren. Straks komen ze uit hun stinkhokken en wedden dat ze dan zeggen dat ze met alle liefde hadden willen helpen? Ja nu hoeft het niet meer, het is nu al bijna klaar. Misschien moet ik ook maar eens werk weigeren, gewoon niet koken. Ze trekken maar een boterham uit de zak, bakken een eitje want ik heb er geen kracht meer voor. Laat ik er even bij vertellen dat de stoelen die wij hebben geen recht toe recht aan dingen zijn, overal zitten richeltjes en dat geeft nog wel eens strepen, vooral op armen, gezicht, haar en kleding. Net stond ik nog bijna in mijn bak verf en ging ik op mijn schuimrolletje zitten die ik al kwijt was. Ik ben ook altijd de kwast kwijt, waar laat ik die krengen toch altijd! Ze liggen meestal op een krant waar ik dan net niet bij kan. Laat ik dit vertellen, wie over drie weken durft te vragen of ik uitgerust ben krijgt een verfpot op zijn tenen!
De mazzel is dat het weer meezit, geen druppel regen gevallen en de zon schijnt meer wel dan niet. Ik geniet nu even van een welverdiende pauze, mijn maag begon te borrelen en ik kreeg dorst. Nog even een siggie roken en deze blog tikken zodat ik met opgeheven hoofd ga proberen mijn rug in model te trekken. Stoel twee staal al klaar, de tafels zijn al twee keer in de verf gezet, die kunnen nu drogen. Laat ik wel even duimen dat het weer nog even mee blijft zitten zodat niet mijn werk verpest wordt door de regen. Wat geniet ik toch van mijn vakantie, mijn haar in een clip, oude kleding onder de verf en mijn handen zo droog als schuurpapier, ik geniet!
Tot de volgende wonder
Ik vraag mij af wie jou dwingt om te gaan verven in je vakantie. Je man soms?
BeantwoordenVerwijderenNeuj, als het aan hem lag is vakantie luieren. Er is bijna geen tijd om het niet in mijn vakantie te doen, wil het zelf hoor. Manlief is niet zo'n klusser en we gaan toch nergens heen, leuk toch? ;-)
BeantwoordenVerwijderen